kışındır

• sonuçta turgut uyar'dır, divan içine yazmıştır, yıllar öncesidir, falandır filandır...ben kopipeyst neyim günahına düşmeden ellerimle ikram edeyim hemen:
  
  "...
  şimdi bu kışa girişin bir hüznü müdür, o mudur acaba
  bu iri iri sevmekler, denizi o eski mühür, o mudur acaba
  
  mavi isterse mavi kalsın ister ölümle değişsin kendini
  ellerim bu hüzünde her şeye karşı kırgın, kaba saba
  
  çocuklar vardı çarşıya indiğimde hemen hemen günsonu
  ellerini verdin tuttum, tamam ağzını da ver bir daha
  
  durup durup yüceltiyorsun şu korkak şafağımı
  incelmiş bir mor olarak çıkıyorum böylece her sabaha
  
  şimdi bu hüzün nedir sanki, kara kazağım sırtımda
  işte bir duman, bizi tüten, işte bir duman ki kapkara
  
  kışa nasıl başlanır bahçelerde, çiçekler nasıl başlarsa
  bir balıkçı denizin dibine öyle başlar her defa
  
  şimdi bu kışa girişin hüznü müdür, o mudur
  benim her duygum biraz hüzün gibidir. mesela
  ..."
• son dizesi için bile tapılacak şiirdir.