• düzeltmekten yıllar önce bıktığım bir yanlışın doğrusu, "karadeniz şivesi" 'nin doğru kullanımı.
  • 3 yıllık trabzon yaşantımda o tatlı ağzın benim dışarıdan farkettiğim belirgin özellikleri şunlardır;

    *cümleler genelde devriktir.
    normali: buna bir çatı yaptın diyelim
    kullanılan: yaptın buna bir çatı

    *-cağım ile biten cümleler -zaam ile tamamlanır.
    normali:geleceğim, gideceğim, yapacağım
    kullanılan: gelezeem, gidezeem, yapazaam

    *zaman zaman iç anadoludaki gibi k'ler g'ye dönüşebilir.
    normali:karadeniz
    kullanılan:garadenuz

    *-r 'ler baskın söylenir.
    normali:karadeniz
    kullanılan: ga"r"adenuz

    *"t" ile "d" birbirine çok karıştırılır
    normali: buna bir teğet çizeceğiz, enteresan, tonya
    kullanılan: ha buna bir değet cizeceez , enderesan, donya

    *-i lerin -u ya dönüştüğünü zaten hepimiz biliyoruz.
    normali: karadeniz
    kullanılan: garadenuz

    *dudak ünsüzleri olan "p" ve "b" birbirine çok karıştırılır.
    normali: napıyorsun?
    kullanılan: nağbayusun?

    *cümlelerin başına -ha eklenir.
    normali: burdan gideceğiz
    kullanılan: ha burdan gidezeez ( ilk duyduğunuzda haburda ne işimiz var diyebilirsiniz)

    *cümlelerin sonuna -da eklenir.
    normali: gelmiyor musun?
    kullanılan: gelmeymusun da?

    ek olarak;
    *çocuk kelimesinin yerine uşak kelimesi kullanılır.
    *cümlenin başına -dedim ona ki kalıbı eklemek yaygındır.
    *"sikinti yok" ,"bize heryer trabzon" ve "kader bizi 61 kenara" en sevilen cümlelerdir

    not:bazı cümleler birebir yaşanmış örneklerdir.
  • yüklemde -di'li geçmiş zaman eki çoğul ekinden önce gelir.
    örn: yapmıştılar
    doğrusu: yapmışlardı

    üstelik ezelinden beri bi şekil ikisini de duymaya alıştığınızdan konuşurken hiç şiveye de kaçmayan biri olarak bu kullanım farklılığınızı farketmezsiniz bile. neden sonra kafada bir ampül yanar.

    beffle: anneeeee, "yapmıştılar" mı "yapmışlardı" mı doğru?
    anne: (düşünür, kendinden emin) yapmıştılar!

    neden böyle oldu "anlayrım", tevekkeli ana dili demiyoruz türkçeye.
  • "aliiiiiiiiiiiiiiiiiiiii yaveronibana" (okunduğu gibi yazılmıştır) cümlesindeki ali kelimesinin okunuşu devamından uzun sürer.
  • trabzon ili tonya ilçesinde:

    normali: ismail naber nasılsın ne yapıyorsun
    kullanılan: oooovvvv ismaiill nabaysın nediysın göremiyrum seni haburalarda ooooyyy

    trabzon ili akçaabat ilçesinde:

    normali: soruyorum kimse cevap vermiyor.
    kullanılan: sorayrum kimse cevab vermiy.

    trabzon ili of ilçesinde:

    normali: köye gideceğim. onu gelirken alırım.
    kullanılan: köye gideceğum. gelurken alurum oni.
  • canım memleketimden bir video izlemiş bulundum ve örneklendireyim:

    -sağlığın yerinde mi?
    -yariya
    -neden?
    -hastam var da onla uğraşiyirum onun için demek sağluğum pek eyi değil
    -eşiniz mi hasta nesi var?
    -ben ne bileyim, ezrayil arayini ama bulamayini.
  • yoktur. karadeniz'in farklı bölgelerinde birbirinden farklı onlarca ağız vardır.
  • kulagima en hos geleni çaycuma agzidir. (bkz: yıvmır yıvıye)
  • yörenin "has" halkı tarafından hızlı konuşulduğunda muhatapları için şifre çözücü gerektiren lehçe.
  • neden komik sayıldığı anlaşılamayan ağız. ya da taklit edeceğim derken insanların ağzının aldığı şekilden ötürü olabilir. ağızdan kastedilen o olsa gerek.
hesabın var mı? giriş yap