kendini tutamayan boşluk

• günümüzde en ilginç teorik müdahaleler belli başlı alanların içinden değil, açıkça belli bir alana ait olmayan, bu alanlar arasında kalan çatlaklardan doğuyorsa eğer, en dikkat çekici teorisyenlerden biri de (bkz: slavoj zizek) olmalı. ne çişini ne belini tutabilen bu kitabında zizek’in geliştirdiği fikirler tam da böyle bir iş görüyor: felsefe, psikanaliz ve siyasal iktisadın eleştirisi arasındaki boşlukları dolduruyor. ontolojiden cinsiyetlenmeye, cinsiyetlenmeden siyasal iktisadın eleştirisine içkin geçişler üstünde duruyor zizek: “üstü çizili bir’in oluşturduğu ontolojik boşluk’a ancak cinsiyetlenmenin açmazları üstünden erişmek mümkünken, küresel kapitalizmde tekno-bilimsel ilerlemeyle birlikte doğup halen önümüzde duran cinselliğin lağvedilmesi, yani bizatihi ‘insan doğasının’ değişmesi ihtimali de bizi odak noktasını siyasal iktisadın eleştirisine kaydırmak durumunda bırakmaktadır.”
  
  tuhaf bir kitap bu. spinoza’nın etika’sında karşımıza çıkan paradoksu hatırlatıyor: bir yandan varlığın temel yapısı gibi “ebedi” konulara odaklanırken, diğer yandan pokémon go oyunundan popüler televizyon dizisi castle’a kadar çeşitli örneklerle güncel meseleler üstüne gayet spesifik birçok tartışmaya giriyor.
  
  ^*