kinikler

• (bkz: kynikler)
  (bkz: kinizm)
• sokrates’in pazar yerinde, mallarla dolu bir tezgahın önünde durup “ihtiyacım olmayan ne kadar çok şey var burada!” diye bağırmasını çıkış noktası olarak alan kinik felsefe i.ö. 400 civarında atina’da sokrates’in öğrencilerinden antisthenes tarafından başlatılmıştır. antisthenes sokrates’in en çok kanaatkârlığına önem vermiştir.
  
  kinikler gerçek mutluluğun maddi lüks, politik iktidar ve sağlık gibi dış şeylere bağlı olmadığını vurgular. gerçek mutluluk bu gibi rastlantısal ve geçici şeylere bağımlı olmamaktır. tam dış şeylere bağlı olmadığı için, gerçek mutluluğa herkes ulaşabilir.
  
  en ünlü kinik ise diogenes’tir. antisthenes’in öğrencisi olan diogenes’in bir fıçıda yaşadığı ve bir aba, bir değnek ve bir ekmek torbasından başka bir şeye sahip olmadığı anlatılır. bir gün diogenes fıçısının önünde güneşlenirken, büyük iskender onu ziyarete gelmiş. karşısına geçip bir isteğinin olup olmadığını sormuş. diogenes de iskender’e bir adım yana çekil de, güneşimi kesme demiş.
  kiniklere göre insan sağlık konusunu dert etmemelidir. hatta ağrılara ve ölüme de aldırış etmemelidir. ayrıca başkalarının çektiklerini dert edip kendini sıkmamalıdır.
  
  günümüzde kinik ve kinizm sözcükleri başkalarının acılarına karşı duyarsız kalma anlamında kullanılmaktadır.