• aki kaurismäki'nin yeni çıkacak filmi. çekimlerine ağustos ayında helsinki'de başlanacak film proletarya üçlemesi'nin devamı olacakmış. başrollerde alma pöysti ve jussi vatanen varmış yardımcı oyuncular henüz belli değilmiş. aki film hakkında gençliğimin temalarına dönücem sinyalleri vermiş. klasik bi aki absürt komedi filmi gelir umarım. film 2023'te gösterime girecekmiş. imdb sayfası henüz çıkmamış çıkınca eklerim.

    variety

    edit: https://www.imdb.com/title/tt21027780
  • canım aki'nin son filmi. cannes'da da yarışacakmış iki gözümün çiçeği. zaman hızla geçse de izleyebilsek özlediğimiz saflığı, duyguyu, mizahı.
  • dün akşam mubi go sayesinde izleme fırsatı bulduğum aki kaurismäki filmi. izleyen eleştirmenler tarafından proletarya üçlemesinin 4. filmi olarak görülmüş. ben buna pek katilmiyorum. kaurismaki’nin bu filmle ikinci bir prolaterya üclemesine başladığını ve ilk üclemedeki filmleri sirasiyla zamanın ruhuna göre tekrar ele alacağını, bu filmin de yeni üclemenin ilk filmi oldugunu düsünüyorum. uzman değilim, içime doğuyor. zira iddia ediyorum, bu film resmen prolaterya üçlemesinin ilk filmi olan cennetteki gölgeler’in (bkz: varjoja paratiisissa) yeniden yorumlanmasıdır. 3 sene daha beklese 40 yapacakmıs, ama dünya dönüyor, o da bekleyememis. iki sene arayla ariel ve tulitikkutehtaan tyttö remakeleri de gelecektir, at fava bekle :)

    bundan sonrası spoiler içerir.

    --- spoiler ---

    filme gitmeden önceki akşam bir kaurismaki filmi izleyelim dedik ve ben tamamen rastgele cennetteki gölgeler'i seçtim. yani prolaterya üclemesi’nin ilk filmi. iyi ki de öyle yapmışım. cennetteki gölgeler hafizamda taze olduğundan olacak, birsürü baglanti noktasi fark ettim. film, tıpkı cennetteki gölgeler gibi işçi bir kadınla işçi bir adamın etrafında geçiyor, kadın yine market kasiyeri. adam bu sefer çöpçü değil, makine operatörü. ama adamın işyerini gördüğümüz ilk sahnede karışımıza bir çöp kamyonu çıkıp adeta beni tanıdın mı diye göz kırpıyor. aa tamamen aynı meslekleri mi seçmiş diyecekken adam forklift sürerek geliyor, "o kadar da değil, bağlantıyı fark edeceğiniz kadar". olay örgüsü, karakterlerin fenotipleri, evin düzeni, işçilerin eğlenme hallerindeki paralellik de bu bağlantının altını kalın kalın çiziyor. ben de yazının devamında cennetteki gölgelerden ilk film, kuolleet lehdet'den ikinci film veya film diye bahsedeceğim.

    tabi filmler aynı değil, iskelet ayni. peki neler farklı?
    kaurismaki, bu dönemin dünden farkının okuması olarak gördüğüm kilit değişikler yapmış. ilk farkedilen filme eşlik eden rusya'nın ukrayna'yı işgal haberleri. savaşın seyri yemek masasındaki radyo aracılığıyla film boyunca bize eşlik ediyor, moral bozuyor, radyo ya kısılıyor ya kapatılıyor. hatta bir yerde ansa dayanamayıp kızıyor: “kahrolası savaş!” ilk filme bu rusya’nın tam aksi bir sovyet imgesi var oysa. filme eşlik etmiyor, yalnız, çiftimizi filmin sonunda orak-çekiçli bir sovyet gemisiyle balayına giderken görüyoruz. insanın içini umut dolduran bir sahnedir, hatta izlerken yüzüklerin efendisi’nin sonunda elflerin olumsuz topraklara gidişi gelmişti gözümün önüne. ki yüzüklerin efendisi neyin pek bilmem, serbest çağrıştı. sözün kısası, aki bey bir nereden nereye demiş, elf idin ork oldun demiş bana kalırsa. işçilerin hayatında onlara umut veren, onları iyiye götüren bir soyvetler yok, savaşıyla hayatın kılcallarına sızan bir rusya var.
    ikincisi farklılık ise dayanışma faktörü. ilk filmde de dayanışma var pek tabi ama hayata karşı, parasızlıga karsi. ikincideki dayanışma çok özel çünkü kadın işçi dayanışması patrona ve güvenlik görevlisine karşı. kafasında marketin verdigi görev tanımından başka kod çalıştıramayan güvenlik görevlisi ve şef kasiyer ansa’yı son kullanma tarihi geçmiş ve zaten çöpe gidecek olan sandviçle enselerler. ansa’nın üstüne geleceklerken arkadaşı olan diğer kadın kasiyerler kara murat benim, hayır benim derler, ve hep beraber şefle güvenliği yıkar geçerler. fakat ansa yine kovulur, zira o kadar da güçlü değiller. bir diğer dayanışma ise ansa ile işyerindeki sahipsiz köpeciğin yoldaşlığı. içim işiniverdi.
    zavallım erkek tarafı ise ilk filmden çok daha bitik durumdadır. ilk filmin aksine ikinci filmdeki ev kadının evidir. çünkü erkek işyerinin bekar evinden halliçe olan ranzalı yurdunda göçmen işçilerle kalmaktadır, üstelik alkoliktir. kadın ise ilk filmdekinden çok daha güçlüdür, kürekli, el arabalı, bayağı erkek işi diye tabir edeceğimiz bir işte çalışır, erkeğe evimde kafayı çeken istemem diye ayarı verir, diğer filmlerdekinin aksine zengin erkek görünce kafası karışmaz, erkeğini önce alkolizmden sonra komadan çekip alır. erkek topallaya topallaya kadının ve köpeğin peşine verir.

    bu verilenler ışığında benim gördüğüm kaurismaki cennetteki gölgeler’i almış, zamanın ruhuna göre yeniden yaratmış. kadın dayanışması, hayvanlarla yoldaşlığımız, erkeklik krizi, barınma krizi, sovyetlerin yokluğu/savaşın varlığı, prolateryanin yalnızlığı, eğlenceleri, günlük hayatı hepsi yeniden islenmis.

    --- spoiler ---

    edit: imla
  • kuolleet lehdet (fallen leaves) (dead leaves) (sararmış yapraklar), helsinki gecesinde tesadüfen karşılaşan ve hayatlarının ilk ve nihai aşkını bulmaya çalışan iki yalnız insanın hikayesini konu ediyor.

    vizyon tarihi: belirsiz
    tür: dram, komedi, romantik
    yapım yılı: 2023
    süre: 81 dakika
    ülke: finlandiya, almanya

    filmin konusu:

    “bu onurlu hedefe giden yolları, adamın alkolizmi, kaybolan telefon numaraları, birbirlerinin isimlerini veya adreslerini bilmemeleri ve hayatın mutluluğu arayanların önüne engeller koyma eğilimi ile gölgelenir.”

    yönetmen: aki kaurismaki
    oyuncular: alma pöysti, jussi vatanen, janne hyytiainen, alina tomnikov, martti suosalo, sakari kuosmanen, nuppu koivu, sherwan haji, maria heiskanen, matti onnismaa, eero ritala, paula oinonen, simon al-bazoon, alma, misha jaari, olli varja, beatriz backman, mika nikander, lauri untamo, anna karjalainen, aapo penttila, sami muttilainen, mikko mykkanen, mitja tuurala, heikki rautiainen, timo malmi, antti maattanen, jari tuomola, jukka rautiainen, erkki astala, jaske vare, leo laitinen, evi salmelin, jaakko ranta, matti santala, karar al-bazoon, kaisa karjalainen, jukka salmi, viljami penttila, toni buckman, mia snellman
    senaryo: aki kaurismaki

    vizyon tarihi: belirsiz

    filmin fragmanını buradan izlemek mümkün.
  • canım aki kaurismaki'nin son filmi. dün filmekimi kapsamında izledim. aki'nin en güzel filmlerinden biri olmuş. yılın da bana göre en iyi filmi.

    sinema nedir ne olmalıdırın cevabı bence bu film. ilk yarım saati filme girmeye biraz zorlanıyorsunuz ama bekleyince dünyanın en iyi yönetmeninin o güzel dünyasına adım atıyorsunuz. aki'yi tanımadan gelen yanımda oturan kızlar bile komedi filmi böyle olmalı diyordu aralarında.
  • zaman mefhumundan sıyrılmış gibi duran bir film. yönetmenin hayata karşı alaycı duruşu filmin her karesine sirayet etmiş. film boyunca dudağımızdan buruk bir tebessüm eksik olmadı. kameranın açısından oyuncunun sahnede duruşuna kadar her şeye tarif edemediğim bir mizah sinmişti. daha erken ama benim için yılın filmi oldu diyebilirim.
  • film incelemesi, fragman ve fazlasi icin

    …”düşen yapraklar kürekle toplanır
    hatıralar ve de pişmalıklar da öyle.
    ve kuzey rüzgârı alıp götürür onları
    unutulmuşluğun soğuk gecesine” …

    adını jacques prévert’in şiiri “les feuilles mortes”ten alan “kuolleet lehdet” (fallen leaves), akı kaurismäki’nin 6 yıl aradan sonra çektiği son filmi. toivon tuolla puolen’in berlinale’deki gösterimi sonrası artık film çekmeyeceğini söylese de bu geri dönüşü tüm hayranlarını sevindirmişe benziyor!

    işlenmiş gıda reyonundan kasaya zoom in yapan kameranın odağında onlarca paket et var; bir başka kaurismaki filmi seyircisini rahatsız ederek karşılıyor. donuk bir sinematografi, gri ve depresyon mavisinin hüküm sürdüğü bir şehir, süpermarket, inşaat alanı. başlangıçta filmin dünyasına dahil olmak hiç de kolay değil.

    kaurismäki’nin kimsenin görmek istemediği kesim olarak öteki’leri on plana çıkarma tercihi malum; bu kez filmin başrolünde mülteciler yerine işçi sınıfına dahil olan ansa ve holappa var; yaşamaktan çok hayatta kalmaya çalışan iki depresif. çok konuşmayan bu iki karakteri daha çok vücut ifadeleri ve eylemleri ile gözlemliyor, yine de anlıyoruz. kaurismäki’nin filme serpiştirdiği mizah ögeleri, kurduğu tesadüfi bağlantılar ve etkileşimler, karakterlerle birlikte samimi bir ortam oluşturmaya yetiyor. hiçbir zaman ajitasyon ya da ağır melankoliye kaçmadan, seyircisini güldürürken üzen, üzerken güldüren bir film bu.

    düşük renklerin hüküm sürdüğü karanlık mekan algısı karakterlerin hayatındaki ufak ama tatlı dokunuşlarla birden renkleniyor. kapitalizmin ezici gerçekliğinden çok da beklentisi olmayan karakterler hayata tutunmaya çalışırken aşk onlara “kırmızı”yı getirecek. hayatın berbat tekdüzeliğini kıran küçük pozitif kazalar ise karakterlere hayata tutunmaları için gerekli izi takip etme motivasyonunu verecek.

    çürümüş şehrin içinde ancak betondan çıkmaya çalışan papatyalar kadar renkli olabilen mekanlar ansa’nin evi, bar ve karaoke. karakterlerin nefes almaktan yaşama tutunmaya yakınsadığı zamanları seyircinin kalbini ısıtıyor. kaç karaoke barda schubert söylendiğini duyabilirsiniz ki? muhtemelen sadece kaurismäki’nin barında.

    filmin zaman algısı ile oynadığını da söylemek mümkün; karakterlerin belki de 20 yıl önceden kalmış telefonları, bilgisayar kullanımı için internet kafeye gitmeleri; yoksulluklarından mi yoksa filmin zaman mevhumundan bağımsız oluşundan mi çok net değil. diğer yandan yine günümüzde çağdışı ya da retro görünen iki radyodan rusya – ukrayna savaşı ile ilgili haberleri duyduğunda seyirci günümüzde olduğunu anlıyor; kalan her şey ise yine zamansız.

    gelelim sinemaya saygı duruşu sekanslarına – godard, bresson, jarmusch göndermeleri… karakterlerin kaderini değiştiren, umudu hissettikleri yer olarak sürekli döndükler küçük, yerel sinema salonu. kaurismäki’nin mesajı net.

    minimalist sinematografisi, donuk mizahı ve derin insan duygulari, kuolleet lehdet’i yılın kaçırılmaması gereken filmlerinden biri yapıyor. filmin cannes’da jüri ödülü ve san sebastian ff’den fıprescı’nin de aralarında olduğu 4 ödül ve 7 adaylığı var.

    nerede izledim: film festival gent

    film incelemesi, fragman ve fazlasi icin
  • aki kaurismaki'nin yazıp yönettiği 2023 yapımı film. ingilizcesi fallen leaves. 96. oscar ödül töreni en iyi uluslararası film dalında finlandiya'nın adayı oldu ve 15 filmlik kısa listeye seçildi.

    imdb, fragman
  • bu yılın en iyi filmiydi, filmekimi’nde gösterildi. 19 ocak’ta da mubi’ye geliyor.
  • 5 km öteden aki sineması diye bağıran film.
    bol içki sigara tüketen ana karakter.
    sömürgeci ve emperyalist ülkeleri pasif şekilde protesto etmesi. örneğin abd de ki ödül törenine gitmemesi bu filminde ana karaktetlerin sadece rusyanın yaptiği saçmalıkları radyodan dinleneleri.
    tutunamayanlar
    işçi sınıfı (proletaryanın sıradan hayatları)
    bu da dahill filmlerinde karakterlerin sosyal hayatı ve arkadaşları yok denecek kadar az.
    işçilerin çalıştıkları yerlerade yaşadıkları yabancılaşma ve sorgulamama duygusu kişisel yaşamlarında da onları takip ediyor.
hesabın var mı? giriş yap