kurumsal şirket

• kimsenin olmayan kendi tüzel kimligi icinde varolusunu sürdüren garip sirketler.. buna boyle denior ama aradim bulamadim sozlukte. herhalde atlandi veya ben salaklasma sürecindeyim.. baska baslikta varsa soylersiniz..
  
  modern zaman golemleridir kurumsal sirketler.. kendi kimlikleri vardir aslinda. adlari ünvanlari tirilari virilari.. ama kimse sahiplenmez bir sekilde. insanlar yonetim kurulu adini verdikleri bi zamazingo tarafindan yonetirler.. bu golemler yikarlar yakarlar sonunda kar birakirlar bir sekilde..
  
  golemin ve kurumsal sirketin bir sekilde yahudiler tarafindan bulunan yaratiklari olmasi rastlanti degildir aslinda.. zira anasini satiim, rabbulalemin bu adamlari ticarete girsinler, kendileri bişi yapmasin da paralari ile yaptirsinlar diye yaratmis alenen..
  
  velhasil kurumsal sirketler bir insanin calisabilecegi en temiz ortamlardir acikcasi. yükselme sansi da vardir işi kurallarina gore oynarsaniz.. işletme konusunda komiklikler yasanmaz. maaslarda sorun pek olmaz, yoneticinin karisi sizden hoslanmiyor diye işten atilmazsiniz falan filan..
  
  ama aile ortaminin, aile sirketlerinin samimiyeti yoktur.. herkes birbirinin kuyusunu kazmaya güdümlüdür.. oysa aile sirketi oyle midir.. basinda munir ozkulun, adile nasitin oldugu bir aile sirketi.. "patron hadi bize bişiler ismarla" demenin şeysi..
  
  kurumsal sirket iyidir ama kömür sobasinin yerini tutmaz..
• sistemlerini geliştirerek yeni nesillere düzgün bir şekilde aktarabilen firmalardır. bu sayede belli kurallar çerçevesinde yönetilirler, bazen kuralları çağımızın gerisinde kalsa da doğru olduğu düşünülür.
  
  kalıpları vardır, ona aykırı davrananları acımasızca yok ederler. niye denilmesine bile tahammülleri yoktur.
  
  burdaki dostluklar ise düşmana karşı birleşmeden kaynaklıdır genelde.
• birlikte çalıştığınız bir şirketin kurumsal olup olmadığını anlamak için geliştirilmiş süper bir test mevcuttur:
  
  sizden sorumlu yetkiliyi kaçırıp ağrı dağında bir kulübeye kapatırsınız. ertesi gün tüm işler yolunda gidiyorsa karşınızdakiler kurum olmuşlardır.
  tersi oldu diyelim, işler karıştı, açtınız telefonu, işte bizim filanca iş vardı ne oldu dediğinizde "ahmet bugün yok, mehmet var ona bağlıyorum" derlerse ve mehmetle konuştuğunuzda da hiçbirşeyden haberi yokmuş gibi davranıyorsa orası kurum değildir, saldır.
• hemen her konuda standartlaşmaya giden şirkettir. yaratıcılığın düşmanıdır.
• henüz türkiye'de örneğine rastlanmayan şirket türüdür.
• kurumsal geçinen şirketlerin bazılarında bir bakarsınız karı, koca, kardeş, kuzen falan ailece çalışıyorlar. sonra da bu sebepten ortaya çıkan sayısız sorunu görürsünüz. insan ilişkileri sorunları, adam kayırmalar, dedikodular.. sonrada bunun üstüne prensip sahibi kurumsal şirket havalarını görünce hem sinirlenir hem gülersiniz.
• ofisi amerikalı gibi döşer, alman prosedürlerini uygularlar, sizin için avrupadan çakma en kaliteli eğitimleri pazar günlerinize zerkettirirler, hedef odaklı stratejinin aslını siz değerli insan kaynağına yüklerler.
  
  ancaaak; standartlar bu kadar batılı ve artistik iken, bir akşam sırtınızı okşayıp koçum, paşam bu gece bi kal da şu işe bi bak, hatta haftasonu da gel, şu işi bitir hallet yiğidim, leoparım dediklerinde anlarsınız, noluyo lan dersiniz, siz terfisi geldiğinde seneye olur be güzelim denen bir kaplansınız, yöneticinin adisyonu kadar maaş alan ama kağıt bardaktan kahve içen bir buzağısınız. ama bence lansınız.
• türkiye'de yoktur deniyor, ama istanbul dışında hiç yok mnkym.
• insanlara hak ettiklerinden fazla değer veren, çalışan her insana mavi boncuk dağıtan şirketlerdir. zira bu şirketlerde zeka problemi olan insanlara "motivasyonu düşük", salya akıtma mertebesine bir adım kalmış profile ise "gelişime açık" denilir. işlerini başkalarının sırtına yıkıp maaş alan insan grubu ise "kazanılması gereken potansiyel"lerdir. sonra bana bu kadar iş yapıyoruz niye zarar ediyoruz diye gelmeyin..
• yillar icerisinde, turkiye sartlarinda "abuk subuk bin tane kurali olan sacmasapan kurum" anlamina geldigine ikna oldum.
  
  kurumsalliginizi sevsinler.