münasebet

• iliski anlaminda sozcuk.
• (bkz: ne munasebet) (bkz: munasebetsiz)
• şu şekil ve anlamlarda kullanılabilir:
  münasebeti düşmek: sırası gelmek
  münasebetini getirmek: sırasını getirmek
  münasebet almak / almamak: uygun düşmek (veya uygun olmamak, yakışıksız olmak)
  münasebette bulunmak: ilişkisi olmak/ilişki kurmak/ cinsel ilişkiyi gerçekleştirmek
  münasebet düşmek: uygun bir durum ortaya çıkmak
  münasebete girmek: tanışma yolu açmak, ilişki kurmak/ cinsel yaklaşımda bulunmak
  münasebet kurmak: iki şey arasında ilişki bulmak, yakınlık görmek
• aidiyet, alaka ve bağıntılı olmak anlamlarına da aynı anda gelebilecek türk dil kurumunun varlığından önce ise daha başka kabul gören osmanlıcadan miras olan sözcük.
• zamanla anlam kayması yaşadığını düşündüğüm kelime...eski türk filmlerinde gördüğüm kadarıyla bir kız ile bir erkek arasındaki aşk ilişkisi münasebet olarak adlandırılırken günümüzde daha çok cinsel ilişki anlamında kullanılmaktadır...yani bir çeşit sevişmek kelimesi gibi anlamı zamanla başka yerlere çekilmiş...çok affedersiniz zamanla ülkece abazalaştığımızın bir göstergesi olabilir mi bu örnekler? takdir sizin...
• arapça. özel gün, özel durum
• münasiplik; şeylerin birbiri arasındaki uygunluk. nisbet kelimesinden türemiş. davulun dengi dengine vurması durumunda davulların birbiriyle olan alâkası. birbirlerine münasip oluşları. zorlasak nasibe kadar gidecek sanki.
• (bkz: tensip), tenasüp, münasip, mütenasip, intisap, müntesip, mensup, nesep