nurdal durmuş

• guzel beldeleri kimi zaman merceklerde, kimi zaman kaleminde yansitan, mihaniki hayatin icinde, cogu zaman farkina varamadigimiz mucizevi gerceklere isik tutan, okuyucuyu dusundurebilen, insanlik elementlerini en kalender hallerinde yeniden okuyucusuyla paylasabilen bir yazar.
  
  "kaldırım kenarına oturup karıncalarla konuşur. yazar, okur, düşünür, yaşar, ölür! "
  
  nurdal durmuş
• `hiç sesler` isminde mükemmel bir kitabı yayınlanmıştır.
  
  "hiçbir boşluk, insanın içinde oluşan boşluktan daha derin değildir" diyen güzel adamdır.
  şavşat'lıdır, arkadaşımdır, toplumun farkına varmadığı deha insanlardan, sağlam yazarlardan birisidir.
  
  blog yazılarına buradan ulaşılabilir.
• çok öncelerden geliyor tanışıklığımız. ben daha on yedi yaşımdayım ilk dinlediğimde. radyo kanallarını hızla geçip sevdiğim şarkılardan birini ararken duydum sesini. 'bir bak, bir düşün, bir yol bul kendine kentin çıkmaz sokaklarında ve buluşalım yeniden sair zamanlarda..' ve o gün bugundür güzel yazılarını okumaya devam ettim. şimdilerde kızılay da çok güzel işler yapıyor yolu daim açık olsun. güzel insan, iyi yazar. ve dediği gibi bizim ideolojileri değil, birbirimizi sevmeye ihtiyacımız var.
  
  insan, yoruluyor insandan!
  
  bizim, ideolojileri değil, birbirimizi sevmeye ihtiyacımız var.
  
  bu coğrafyada mümkün olmayan tek şey de bu: sevmek!
  
  nice insanlar gelip geçiyor hayatımızdan.
  
  sadece yollarımız değil, kalplerimiz de ayrılıyor.
  
  yazmadan yaşayanlar olduğu kadar, yaşamadan yazanlar da var!
  
  bazıları, yaşarken bile çürümüş ceset gibi; kalpsiz, ruhsuz, vicdansız ve bencil.
  
  kimileri insana yüktür.
  
  şiirinizi, şarkınızı ve dualarınızı unutturur!