oublier foucault

• baudrillard in, foucaultya giydirdiği kitabının ismi. genel anlamda iktidar, cinsellik ve dolaylı olarak gerçeklik üzerine yazılmıştır.
• oğuz adanır'ın çevirisiyle doğubatı yayınları'ndan yeni baskısı yapılmış, jean baudrillard'ın uzun makalesi.
  
  tanıtım metni şöyle:
  
  "niçin foucault'yu unutmalıyız?
  
  baudrillard'a göre foucault'nun söylevi iş işten geçtikten sonra ortaya çıkan bir mesih, iş işten geçtikten sonra yapılmaya çalışılan bir devrim gibi, iş işten geçtikten sonra verilmiş bir söylev olma özelliğine sahiptir.
  
  foucault'nun cinsellik, iktidar, baskı, arzu, delilik vb. konularla ilgili olarak bu kadar güzel ve kusursuz bir söylev çekebilmesinin kökeninde bütün bu konuların ve kuramların günümüzde anlamlarını yitirmiş olmalarının yattığını söyleyen baudrillard, böylelikle foucault'nun söylevinin gerçekliği kapsayan bir evrene değil, bir simülasyon evrenine ait olduğunu ve bu yüzden onu bilimsel bir çözümlemeden çok bir “vakayiname” (chronique) olarak nitelendirmenin daha doğru bir şey olacağını iddia etmektedir.
  
  foucault'yu unutmak'ta marksizm ile birlikte psikanaliz, lacan ve deleuze de eleştirilerden payını alır. baudrillard, “yükte hafif pahada ağır” bu kısa metinle ülkesinde akademik kurumlar tarafından aforoz edilmeyi çoktan göze almıştır bile..."
  
  kaynak.
• inkar mekanizmasının dışavurumlarından biridir suya sabuna dokunmayan bilgi imparotorluğunun hükümdarlığını kurmak. gerçeğe temas etmeyen devasa düzenekler icat etmişti foucault. iktidarın duzeneklerinin tamamlayıcısı olan fetişist duzenekler.
  http://politheor.net/…ugees-an-interview-from-1979/
  bilginin güçlerine ömrünü adamanın tehlikesi şuradadır ki, kişi kitaplarla çevrili odalarda kendini unutabilir. foucault'nun başına gelen de buydu bence.
  o, günümüzü unutmuştu ve tarihin dipsizliğinde kaybolmuştu. bugünü unutan foucault'yu unutabilirsek ancak, iktidarın söylemler ağının boşluklardan oluştuğunu, bunların görmeyi bilen için oldukça ortada olduğunu, iktidar diye rijitleştirilenin bir leviathan'dan ziyade maskaralıklar geçidi olduğunu farkedebileceğiz.
  unutmak isteyen foucault'ya karşı sevgi dolu bir jesttir onu unutmak. onun üzerinde ısrar etmekse inkarın bir devamıdır ki, böyle birinin o devasa kitaplardaki kapanlara sıkışıp kalma riski yüksektir.