bu tepe pullu tepe ^*

• ilyas salman yorumu süper olan türkü.
• ne vakit bir bebeği uyutmaya niyetlensem ağzımdan ninni diye bu dökülüyor. insanın çocugunu "eski de yarim hani" diye mırıldanarak büyütecek olması garip.
• (bkz: bu gala daşlı gala) ^*
• hüseyin korkankorkmaz tarafindan baglamayla mukemmel seslendirilmis turku.http://www.youtube.com/…v=6p0ggozieig&feature=share
• bir anda beni bir geçmişe götüren, ne olduğunu anlamadığım ama kafama bir yerlerden olum güzel lan işte dedirten, ard arda dinleyesim tutan bir şey oldu. ne var bunun içinde, bunun içinde beni bağlayan ne var diye düşünmeme sebep bir söz oldu aynı zamanda. leyla ile mecnun'un herhangi bir bölümünde diziyle öylesine bir anda ve senkronize ve ne olduğunu anlamadığım, buralara yazmama sebep olacak bir neden oldu. nereye kaçarsan geçmişin beynine kazınmış, bir yerlerden gelip seni bulacak mesajı aynı zamanda. peki benim bu gün yaşadıklarım mı buna hazırladı, ben buna hazır mıydım, bu gün yaşadıklarım bununla beraber geçmişe düğümlenip geleceğe mi varacak. bu bir düğüm noktası mı yoksa hayatın ortasında daha beter çözülmeler yaşayıp darmadağın mı olacağım, veya bir nokta geleceğe daha iyi bir noktaya daha büyümüş ve kederli olmayan bir noktaya mı taşıyacak emin değilim. bildiğim bir şey var. geçmişle beraber geleceğe doğru taşınıyorum. yani zaman bir düz çizgi değil. ve elbette bu düz çizgi olması fikri benim hayalimin benim isteklerimin dayatması. geçmiş yok geçmiş yok derken tamamen saçma ve anlamsız bir kaygıymış diye düşündürten. yani bütün anları aynı anda yaşıyoruma götüren.
  galiba bu sorunun cevabı, yani zamanın düz bir çizgi şeklinde geçip gitmediği sorusu bilinmezde ama klasik senaryo ve filmin sonu, yani en başından geçmişini kabullen senaryosu sanırım boş bir kabullenme gerçeği değil.
• hüseyin korkankorkmaz yorumu çok çok iyidir.
• üsküdar'a giderken dizisinde de çalınmış ya bu yeni farkettim.
  http://www.youtube.com/watch?v=s-j-p-6rsks
• çocukluğuma dair en net imgelerden biridir.
  
  emektarımız olan beyaz renkli broadway'in içinde gidiyoruz. direksiyonda babam, yanında annem, arkada ben. annem başlıyor; kanındaki kafkas işvesiyle, "bu tepe pullu tepe" diye. sonra, normalde sessiz bir adam olan, daha çok dinlemeyi seven babam eşlik ediyor, "nenni de yarim nenni" diye...
  
  türkülerle büyümek güzel şeydir. ancak ve ancak türkülerle büyümüş insanlar bu türkülerde can bulabilir. sonradan edinim olamayacak kadar özel şeylerdir çünkü. koca bir coğrafyanın gönlüdür, ruhudur, duygularıdır, yüzlerce yıllık tarihidir...
  
  grup abdal yorumu da bir başka olmuş. şimdi sahibi olduğumuz koyu yeşil broadway'de dinleyip eskiyi yad edebilecek kadar...
• melodisi ve sözleriyle sevgiyi, aşkı anlatan türküler içinden en naif olanı sanırım. bir de dinlerken tam hüzünlenip ağlayacakken zeki - metin ikilisi akla gelip tebessüm ettirendir.
• yıllardır en çok ilyas salman yorumu etkilerdi beni, çocukluğumun türkülerindir ya hep güzel anılar getirir gözümün önüne dolarfken gözlerim. az önce grup abdaldan da dinledim, çok güzel olmuş be; içe işliyo.