rabbani
-
allah'tan gelen..
-
(bkz: burhaneddin rabbani)
-
(bkz: imam i rabbani)
-
bu kelimenin çoğulu rabbaniyyun muş*
-
rabbanî s. (rabba:ni:) ar. rabbani esk.
1. tanrı'dan gelen, şeytanî karşıtı.
2. tanrı'ya ulaşmış.
kaynak: tdk sözlüğü, istanbul, 1992 -
(bkz: hayvan rabban)
-
-
islamı bilen, bildiğini uygulayan ve öğreten.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap