sanbiki no samurai

• 1964 yapımı hideo gosha filmi.temyiz kararı yargıç tarafından kabul edilmeyen köylülerin mücadelesi ve 3 samurayın bu davaya olan desteği anlatılıyor.japon derebeylik sistemine güzel bir eleştiri mahiyetindeki bu film uzakdoğu sinemasını sevenlerce kaçırılmaması gereken bir başyapıt.
• iyi oyunculuk saglam bir senaryoyla birlestiginde, bir de altyapisinda toplumsal mesajlar barindiriyorsa bir filmin ne denli saha kalkabileceginin guzel bir ornegi.
  
  --- spoiler ---
  
  film shichinin no samurai gibi bir grup koyluye yardim eden birkac samurayin oykusu seklinde basliyor. buradaki fark koylulerin samuraylara hicbir odeme vaad etmemesi. samuraylar o kadar sovalye ruhlu ki koylulerin haklarini savunmada koyluleri bile geciyorlar.
  
  en derinlemesine islenen iki konu "samuray sozu/onuru" ile "koylunun/yoksulun/ezilenin kaderi." olaylari baslatan samurayimiz dusmana "samuray sozune" guvenerek teslim oluyor ve "guclunun safindaki" meslektasi tarafindan aldatilmasi hic de uzun surmuyor. burada ne denli saf ve budala oldugu yuzune vuruluyor hatta. degisen dunyada soz, onur gibi seyler karin doyurmuyor cunku; bu tur degerleri satarak bir derebeyinin catisi altina girmek cok daha "akillica."
  
  diger konu, yani koylunun kaderi ile ilgili cok can alici bir sahne var. kotu adamlar bertaraf edilmis, kaf daginin tepesindeki vali ayaklarina kadar gelmis ama koylulerden hicbiri durumlarini duzeltecek, kaderlerini degistirecek, hayatlarini kurtaracak dilekceyi ona goturmeye cesaret edemiyor. ne olen arkadaslarinin anisi, ne kendilerine arka cikan samuraylarin emegi ne de cocuklarinin gelecegi bu kudreti vermiyor onlara.
  
  "ya simdi ya hic, simdi degilse ne zaman?" diye soruyor esas samurayimiz ama hepsi birbiri ardina one egiyor baslarini. yoksul halklarin kaderciligi, hakkini aramamasi, bana dokunmayan yilan bin yasasinciligi daha iyi anlatilamazdi herhalde. 8/10
  
  --- spoiler ---
• zorlama karakterlere sahip bir film. anlattığı hikayenin özü de daha önceki emsallerinin taklidi niteliğindedir. yojimbo ve shichinin no samurai esinlenmesi fazladır. ama aradaki fark buradaki senaryonun daha az inandırıcı olması ve oyunculuğun da basbaya kötü (köylülerin değil, samurayların) olmasıdır. overrated diyebileceğim tek klasik japon filmi.
  
  peşin not: her eski ve siyah beyaz samuray filmi iyi olacak diye bir kural mı var bilmiyorum. geniş kitlelerce en iyi samuray filmleri arasında bahsedilmesine rağmen, külliyata hakim birisi olarak o listelerdeki yerini hak etmediğini düşünüyorum.