şaşırma fırsatı vermek ^*

• her turlu iliskide kendi hayat alaninizdan bir parcayi karsi tarafa acarak sizi bir parca daha tanima firsati vererek sasirtmaktir.
  
  cogu zaman yasanmisliklarin yasanacaklara golgesinin dusmesi, genclikte sarsilmaz olan "bana bir sey olmaz" , "daglari da yakarim", "dunyayi degistirmek elimzde" gibi goruslerin azalmasi ve gercekligi yitirmemizle birlikte iliskilerden beklentiler ne yazik ki azalir. kimi zaman guvenlik, sevilme ihtiyaci, birisinin kuytusuna siginma ihtiyaci o kadar artar ki en yeni tanistiginiz kisiyi bile bir an once taniyip, kutulamak, yaftalarini yapistirmak icin firsat arar hale gelirsiniz. eger kutulayip, o insani gecmisi, ailesi, duygulari ile ilgili herseyi bilirseniz guvendesinizdir, size zarar veremez. bazi bazi o insanin kapasitesini, sinirlarini kesfetmis sayilirsiniz.
  
  bu kesifle beraber ne yazik ki iliskilerde sasirma firsatlari birer birer ortadan kalkar. televizyon evliliklerine donusen, her gun menusu belli ogle yemeklerine donusen, tutku duzeyi dusen iliskiler ortaya cikar. cogu zaman kimsenin artik mutlu olmadigi ama guvenlik duygusunun rahatlaticiliginin bagimlilik yarattigi.
  
  hani bazi bazi bir insanin yuzunde beliren huznu, ulasilmazligi, bir gulumsesinde seyiren bir kasa takilip da ona bir daha asik olmaniz gibidir,sasirmak. tam tanidim derken bir anda onunla ilgili bir guzelligi kesfedip ona tekrar tekrar asik olabilmektir. zira bir ask yetmez. ama o insani bogarcasina sorulara bogdugunuzda, hayat alanini elinden aldiginizda, ask da biter, tutku da.
• (bkz: beni cabucak anlama)