• genelde tatlı dağıtılıp vedalaşılan nöbettir...
  • stephen king'in yazdığı emekli polis bill hodges üçlemesinin son kitabı. altın kitapların yine özensiz işlerinden biri. diğer kitaplardaki farklı çevirmenler nedeniyle , ilk kitapta dayı olan kişi bu kitapta amca oluvermiş. ilk kitapta katilin kullandığı aletlere verdiği isimler " bir numara ve iki numara" iken, bu kitapta bunlar "şey 1 ve şey 2" olmuş. çevirmende de hata var tabii. bu bir üçleme. devamlılık olması gerek. bir bakmaz mısın sayın çevirmen, ilk kitapta neler olmuş kim kimmiş vs. diye. okuyucuya saygısızlıktır bu.
  • sergei lukyanenko'nun dozor serisinin 4. kitabının türkçe adı.
    (bkz: posledniy dozor)
  • stephen king'in bill hodges üçlemesinin; "bay mercedes" ve "kim bulduysa onundur"un ardından yazdığı son ve kişisel kanaatime göre serinin en zayıf kitabı. yazarın tarafımdaki kredisi çok büyüktür, ne yazsa okurum, mutlu olurum. ancak ben serinin ikinci kitabını çok daha fazla beğenmiştim. birinci kitabı daha çok beğendim diyenleri de anlayabilirim. son kitap ise çok zorlama olmuş gibi geldi. başlangıç, gelişme bölümleri söz konusu stephen king hayal gücü olduğunda bile, "yani bu kadarı da biraz saçma olmamış mı?" dedirtiyor. sonuç ise tamam artık çok da uzatmadan bitiriyorum tadında olmuş. ki bu kitapta güçlü birkaç duygusal hat var, veda var, yazar bu hattın bile yeterince hakkını verememiş. daha eski kitaplarından benim bildiğim stephen king, bundan çok daha zayıf durumlardan bile insanı çarpan duygusallıklar yaratırdı.

    acaba ilk kitaba başlarken yazar bir üçleme mi hayal etmişti? yoksa şu fikir de güzel şöyle bir tane daha yazayım, bir tane daha yazayım diyerek diğerlerini mi yazdı? bana tamamen sezgisel olarak ikinci soru, doğru soru gibi görünüyor.
hesabın var mı? giriş yap