• benim yaşadığım mutluluk bu. öyle karamsardım ki, bir de anadolu'nun muhafazakâr ağırlıklı bir kentinde - iş yerinde çalışmaktan mıdır nedir, ülkeye dair tüm umutlarım sönmüştü, öyle gergin geçiyordu ki günlerim.

    ama, şu son on gündür benden mutlusu olamaz, yalnız ve tükenmiş değilmişiz olum, sadece diğerleri sürekli bağırdığı için sadece onlar var zannediyormuşuz, benim gibi hisseden milyonlarca sessiz varmış meğer, son on gündür öyle bağırdık ki, içim boşaldı, acayip rahatladım, ülkeye dair tüm umutlarım yeşerdi, hatta geleceğimizin çok güzel olacağından eminim bile. etrafımdaki mutsuz ve şaşkın balığa dönmüş öfkeli muhafazakârları gördükçe gülüyorum için için.
  • anlatilmaz yasanir!
  • vatandaşlarımızın koyun olmadığını gerektiğinde tepki verebileceklerini gördüğümden dolayı benimde doyasıya yaşadığım mutluluk.
    özel mesaj atıp küfreden sığırları biraz daha aktif olmaya davet ediyorum zira mallar listemin dolmasına daha çok var.
  • ülkeme olan bağlılığımı on kat artıran mutluluk.
  • nedeni umut olsa gerek.
  • bazılarına, ülkede istedikleri gibi at koşturamayacaklarını öğreten mutluluk.
  • tam depresyona girmeye karar vermişken benim de aklımı başımdan alan mutluluktur. yaralanan ve ölen insanlara üzülmekle birlikte içimizdeki umudu bir türlü söndüremeyen birçok şey yaşamamıza vesile olmuştur taksim gezi parkı. eşi benzeri görülmemiş bir yardımlaşma var direnişçiler arasında. hükümetin dayattığı nefret ve ötekileştirme ne kadar fazlaysa, direnişle gelen birliktelik duygusu da o kadar fazla. sağcı, solcu, dindar, ateist, milliyetçi, ulusalcı, ezilmiş, haksızlığa uğramış herkesin birlik olduğu bu ortam hiç bitmesin.
  • anlatacak hiçbir kelimeyi yeterli bulamadığım mutluluk.
  • http://www.youtube.com/watch?v=895awf55l40
  • insanın içi içine sığmaz bu mutluluktan. âşık olmak gibidir.
hesabın var mı? giriş yap