yalnız olunmadığının anlaşıldığı anlar ^*

• genellikle aile, arkadaş, pisi, kuçu, sohbet arkadaşı menekşeler ve de şizofrenlerin olduğu yerlerde yaşanan anlar.
• (bkz: big brother is watching you)
• depresif bir halde evde yalnız yatarken arkadaşlardan birinin kapıda peydahlanması ve hadi kalk dışarı çıkıyoruz demesi. o an ulan bi rahat bırakmadınız denir ama sonradan vay be beni düşünüyolar diye sevinilir.
• taksim meydanı'na eğlenmeye giden sınıf arkadaşlarınız ve onların tanımadığınız arkadaşları geç saatte yurda giremeyip gece yarısını çoook geçe size gelmiştir. ev arkadaşınız tarafıdan içeri alınmışlardır. evin yatak kapasitesi bu tip durumlarda hep tökezlemiştir zaten. sabah sizinle aynı yastıkta uyuyan tanımadığınız biriyle yüzyüze gelip, yalnız olmadığınızı anladığınız ama hiç sevinmediğiniz anlardır böyle anlar.
• tam; ''arızaya bağladım şimdi de tam oldum'' derken;
  etraftan ''ben de ben de'' sesleri duyduğun anlardır..
• (bkz: yalnizligin anlasildigi anlar)
• iğrenç bir final sınavından sonra, "acaba dd yi kaça verir" diye kara kara düşünürken kantine inip diğer finalzedelerin suratlarında yazan "sıçtık yahu" ifadesinin yakalandığı an.
• yataginizda yatip aglamak istediginizde, kafanizi kaldirip baktiginizda odada sizden baska 5 kisinin daha oldugunu gordugunuz an. (bkz: yurt)
• tuvalete girmiş rahat rahat sıçarken havalandırma boşluğundan gelen ve muhtemelen yandaki komşunun da aynı anda sıçmak için tuvalete giriş osuruğunun duyulduğu andır.
• hayatınızın en büyük kazığını yediğinizi bilerek^** tüm hislerinizi kaybetmiş şekilde saatlerce dolaştıktan sonra, en iyi dostunuza sarıldığınızda gözlerinizden boşalan yaşlarla hissettiğiniz onun gözlerinde de aynı yaşları görünce emin olduğunuz anlardır.