zebunküş

• biz insanlar'da şöyle tanımlanandır: " orhan biliyordu ki, devrinin birçok asayiş memurları bu tayfur ve bu ayibogan ıbrahim gibi zebunküştürler ; biraz egilene tekme atmak ve biraz yukarıdan alana yalvarmak, eteğine sarılmak onlarda müşterek bir mizaç haline gelmistir. kendilerinden kuvvetli olana karşı ziyan ettikleri gururu daha zayıfların izzetinefsini yağma ederek telafiye çalışırlar. niçin ? korkarlar. aç kalmaktan korkarlar. etek opmeleri bundandır . ...'
• düşkün kimseleri, acizleri ezen. güçsüz kişilere acıması olmayan.
• güçlüyü koruyup güçsüzü ezen, güçlünün kabahatini görmeyip güçsüze aynı sebeple hayatı dar eden, güçlünün suçunu yok sayıp güçsüze abanan ve güçsüz, arkası olmayan kişilere hoyrat davranarak kendilerini ispat etmeye çalışan kişileri tanımlayan sıfat. günümüzdeki adaletsizlikler bir sistem sorununu ortaya koymakla beraber bu adaletsizliklerin yapılabilmesi aynı zamanda bu sıfatın hakkını verenleri yani zebunküşleri de gerektirmektedir. dolayısıyla ülkemizde günümüzde yaşanan adaletsizliklerin büyük kısmında bu zebunküşlerin payı yüksektir.
• güçsüze acımayan, zavallıları ezen.
• sıfat. uygun şartlarda bol bulunan bir zihniyet türü. arkasından elbet bir gün denilen kişi.
• zebun^*+küş^* şeklinde kurulmuş farsça kökenli kelime.
• (bkz: düşkünezen)