• mitozla ürediğini düşündüğüm insan modeli. hayvansever gruplar arasında bol bulunur. gene biri beni facebook’ta hayvansever (!) grubuna eklemiş. gerekçeleri şu herhalde, hani gri hayvanları çok seviyor ya, işkence görmüş böğrü deşilmiş hayvanlar görmek onu mutlu eder. o zaman gidip kasap olayım ben, bu arkadaşların mantığına göre. neyse... eminim böyle gruplar yardım toplama konusunda faydalı oluyordur ama ben artık böyle insanların bazı durumlarda sadece ilgi çekmeye çalıştığını düşünüyorum. bir post paylaşılmış, bağırsakları deşilmiş bir köpek, tecavüze de uğramış. korkunç dehşet, baktıkça ruhum eziliyor. ama bakıyorum yardım kampanyası mı, yok. “suçlular bulunsun” diyor. be aklını yediğimin gerzeği, ben napıcam bu konuda? yardım iste para vereyim, kanıt göster avukat bulayım, elinde kanlar içinde bir garibanın fotoğrafı var, başka bir şey yok... sokağa çıkıp sıradan her adamın donunu indirteyim, “aç ulan çüküne bakacam, geçtiğimiz 10 gün içinde köpekle cima etmiş misin???” bu mudur benden beklentin nedir yani??? beyniniz mi durdu bilmiyorum ama çözüme yönelik bir şey sunmuyorsanız bu resimleri paylaşmanın tek amacı gore manzaralardan zevk alıyor olmanız falandır bence. ayrıca sürekli böyle fotoların dönmesi insanları duyarsızlaştırıp eylemi normalleştiriyor. bencilliğiniz, ilgi budalalığınız gene onlara zarar veriyor.
  • çok var böyle insan. acı çekmedikçte zevk alamıyor hayattan. başaramayacağı, elde edemeyeceği şeylere büyük anlamlar yüklüyorlar, olmayınca kısmet değilmiş demiyorlar, acılar çekiyorlar.

    bunalımda olmak hayatları boyunca yapabilecekleri en güzel aktivite. uzak durulması lazım, yaşama sevincini götürüyorlar yanındakilerin de.
  • hakikat ile beslenen, gerçekçi olabilecek cesarete sahip insandır.
    soluk alıp vermek bile yanma reaksiyonuna yol açar ve soluk almayan insan ölür. yani en vazgeçilmez yapıtaşı bile acı içerir hayatın.

    gelgelelim halihazırda mevcut olan acıyı kabul etmek, sevmek ve onla beslenmek başka şeydir, yok yere yeni acılar üretmek başka şeydir. birincisi insanı özgürleştiren, olgunlaştıran bir davranış türü iken ikincisi düpedüz karanlık kalpliliktir.
  • sanıyorum en tehlikeli beşer türü.
    bunların elinden acıyı almaya çalışmak kuduz bir köpeğin önündeki kemiği almaya çalışmaktan çok daha zor o derece tehlikeli.

    not: illa acı olacaksa eğer biber olsun be dostlar.
  • sayelerinde (!) depresyondan çıkamadığım için kurtulduğuma şükrettiğim insanlardır. her bir hücrenizi kemirirler. bir bakmışsınız sizden geriye hastalıklı, umutsuz ve ölüden beter birisi kalmış.

    oğuz atay’ın tutunamayanlar adlı eserinde bununla ilgili süper bir tespiti var:

    “bütün sorunlarını yalnız başına çözeceksin. bunalımlarını, komplekslerini ve buhranlarını birlikte çalışacağın insanlara iletmeyeceksin. kurulacak örgütü bir düşkünler evine çevirmeye kimsenin hakkı yoktur. birleşecek kişiler, önce birleşecek güçte olmalıdır. onlar, yeni düzenler kurmak ve ilerlemek için birleşecektir; körle kötürümün yoldaşlığı için değil! kendi sorunlarını çözemeyen bir kişinin, kusurlarının acısını başkalarına çektirmeye hakkı yoktur!”
  • görünce kaçın.
  • tecavüzden kaçılmıyorsa zevk almaya bakıcaksın sözünü doğrulayan adam.
  • salak biri olsam çiğ köfteci veya pul biberci diyeceğim adam. salak değilim demedim.
  • (bkz: koriş)
  • böyle bir arkadaşım vardı devamlı melankolik haller, çekilmez bir kişilikti, sonra evlendi, kocası 1ay dayanabildi. uzak durun boyle kişiliklerden , tek amaçları tüm ilgiyi kendine çekmekten başka bir şey değil
hesabın var mı? giriş yap