alper gencer

• canının yanmasını nasıl bu kadar kesin/keskin ifade ettiğini merak ettiğim şair.
  
  "bir trapezin durması gibi suya
  içime çok yüksek bir yerden atlar mısın leyla
  başın kaşın yarılsa diplerime çarparak
  kanın karışsa suyuma
  yerin bütün kanunlarına kusarak
  ben sana bulanayım sen bana...
  
  kapımı çalmanı istiyorum leyla
  o kadar evde yokum ki anlatamam
  insan insana aşık olmaz güzelim
  insan insanın yanında bile durmaz
  bak hala görmedin mi yoksa mecnunu
  sen sanıp çölün öpmedi mi kumunu
  şundandır her dem kalbe yayılan sızı
  neyi sevdiysek dolandı kanatarak
  dikenli bir tel olup seven her tarafımızı
  elbet her fani gibi ben de bir faniyim
  sen de bir fanisin leyla jiletin varsa göstereyim
  
  yine de kapımı çalmanı istiyorum leyla
  evde yokum evim yok dışardayız cümbür cemaat
  seni de istemiyorum beni de bu başka
  öyle bir yol ki nasıl güzel nasıl dar
  benim de bu dünyada ödünç bir kapım var
  olmuyor tutamıyorum kendimi leyla
  kapımı çalmanı istiyorum hepsi bu kadar"
• üstü açık uyuyan çocuklar
  
  ben dünyada kimseyi
  kırmayı istemedim
  
  - hiç kırdın mı peki?
  - gırla!
  
  şu günah denen çukur
  evim oldu bir yerde
  
  - tövbe ettin mi peki?
  - arla!
  
  kirlendim çok kirlendim
  sabun icat olalı…
  
  - temizlendin mi peki?
  - karla!
  
  annem ördü de yine
  üstüme oturmadı
  
  - giyinebildin mi peki?
  - zorla!
  
  kapılara durdum hep
  anahtarsız kalmıştım
  
  - açabildin mi peki?
  - sırla!
  
  üşüdüm buz gibiydi
  kalbim aşksızken hava
  
  - ısınabildin mi peki?
  - narla!
  
  tutuştum ellerimden
  neye değdimse yara
  
  - alışabildin mi peki?
  - korla!
  
  dünya seni sevdim de
  gözüm ölmekte benim
  
  - yaşayabildin mi ki?
  - yarla!
• "ben seninle müşterek bir dert içindeyim
  bizi yakan ateşe odun toplar gibiyiz
  ben sana emir üzre esasen rezerveyim
  seni türkçe düşünerek seviyorum sevgilim
  anlıyorum ve derdimi anlatacak miktarda seni kekeleyebiliyorum
  öyle çok kuş vurduk ki öyle çok havada
  vurulacak kuşu dalından tanıyoruz
  bak bu senden yaptığım uçurtmayla sevgilim
  göğe kurşun sıkmayı artık yasaklıyorum
  iç içe iki bozkır susuzluktan kudurmuş
  bir seyyar pilavcı, bir zabıta ve köpek
  çok şiddetli şeyler oluyor aramızda
  seni bazen parçalara ayırmak istiyorum
  sevgilim seninle pilav yemek istiyorum
  kuş yerine bir zabıta vurabiliriz
  bu tüm pilavcıları çok sevindirir
  zabıta düşer yere köpek koşup getirir
  çünkü bir zabıtayı öldürmek
  seninle pilav yemek için hukuki bir gerekçedir!"
• ihtiyar dergisi mart ayı sayısında yayınlanan,
  gökdemir ihsanın afili filintalarda ziyaretçilerin ziyafetine sunduğu,
  hz. ali'ye yazdığı mektup
  
  sen belki tanımazsın ama ben senin için ölürüm!
  sen beni tanımazsan ben zaten ölüyüm!
  bir allah’a bir anneme sonsuz itimadım var
  herkes beni yarı yolda bırakıyor ya ali
  herkes beni yarı yolda bırakıyor bu çok zor!
  
  sana bu mektubu pişirilmiş çamurun içerisinden yazıyorum
  ağaçların otların ortasında yaşıyorum
  cayır cayır yanan bir orman ne kadar uzun yaşar?
  allah’ım benim yanmayan yerlerimden yangın çıkar
  yanan öd ağacının külü olmak istiyorum
  yanan bir öd ağacı gibi yanmak istiyorum
  çakmağın varsa çak tutuştur kalbimi
  kılıcın varsa çek yatıştır nefsimi
  sebebin varsa çık karıştır derdimi
  bir kez yüzün görmeye bu can kurban ya ali
  
  yürüdün kınında kılıç yüreğinde aşk
  dünya atlıların hışmına uğramış gibi toz ve duman
  ortalık putlarla dolu ibrahim yorgun düşmüş olmalı
  ve bu açıdan bakınca yakup
  kör olmakta son derece haklı
  yusuf doğuran bir kuyum yok
  davudi bir sesim yok zebur söylemek için
  isa’nın yakışıklı alnından
  kilise duvarlarına çakılan
  grotesk bir çarmıh kaldı geriye
  ve onca hikmetinden musa’nın
  kekemelik, israil’e…
  musa kekelerken oysa
  söze şarkılar bahşeden bir sesi vardı
  bunlar kekelerken havada
  kurşun sesleri ve çocuk çığlıkları…
  demem o ki zülfikar’a davranan elin
  eksikliği hissediliyor şu an dünyada
  
  seni sırtından hançerlediler çünkü başka şansları yoktu!
  risk almayı gerektirir seninle göz göze gelmek
  seni sevmek bir insanı sevmenin iskelesidir
  bugün ne dünden bir sonraki gündür ne yarından bir önceki…
  bugün hem dünkü gündür hem yarın ve sonraki
  yani mütemadiyen seninle yaşıyor olabilmek gibi bir bahtım var
  mesela bir akşam resul’ün evine giderken beni de uykumdan al
  
  insan önce annesini sever, sen önce o’nu sevdin
  o’nu sen kırıp çıkardın insanın kendini seyrettiği aksinden
  şimdi bazıları mübalağalı buluyor beni
  bazıları gülüp geçiyor ki senin
  vurduğunu cehenneme postalayan bir kılıcın vardı
  ama onları görsen ağlardın merhametten
  sen onlar için kendini ve evladını feda ettin onlar
  kendileri için senin evladının her gün başını vuruyorlar
  ben senden öğrendim ki oysa inanmak
  mesela dost için ölüme yatıp orda
  teslimiyet doğuran bir uykuya dalmaktır
  
  dünyaya senin gözlerinle bakmak isterdim ya ali
  şurasında biraz vicdan olan herkesin seni sevmek borcu var
  bir puta dahi inanmanın varsa inanmakla bir alakası ki var
  insan senin resul’e teslim oluşunla inanmayı tamamlar
  
  sen bana dil oldun rahman o dile ağız
  sen bana göz oldun mustafa göze yürek
  sen bana söz oldun kuran o söze ayet
  bir kez yüzün görmeye bu can kurban ya ali
  
  seninle en sevdiğim müştereğimiz
  ikimiz de en çok hep, hep o’nu seveceğiz
  zannımca sonumuz tam da şöyle olacak
  sen hüseyn’in başını koyacaksın ortaya
  paramparça olacak gönül zembereğimiz
  sen hasan’ın ağusundan taslarla sunacaksın
  musallat olmayacak nefis en-gereğimiz
  sen fatma’nın gözlerini bizle paylaşacaksın
  hakikat söyleyecek aşk ile yüreğimiz
  senin kalbin bir abanın altında korunmuştur
  benim kalbime de yer var mı orda ya ali?
  
  sen belki tanımazsın ama ben senin için ölürüm
  sen beni tanımazsan ben zaten ölüyüm
  işte gözyuvarlarımı boşalttım zülfikar’ınla
  bunca okudum senin gözlerinle bakmak için dünyaya
  hep senin gözlerinle bakmak için ya ali
  resul’e
  ve allah’a!
• "gurbet biter azizim
  gurbet biter biz sevdiğimiz yerden devam ederiz"
• "seni çok seviyorum
  nereye başvurmalıyım?"
• "kaddafi'nin ölüsüyle fotoğraf çektiren ölüler... eski bir caniyi linç ederken "allahu ekber!" diye bağıran yeni caniler... hani insan, hani?!" diyerek beni benden almış şair.
• söylediği her şeyin altına gözüm kapalı imzamı atabilirim. bu kadar düzgün bakabilen, bu kadar güzel bakıp "görebilen" var mıdır diye düşündürten insan. çok geç kalmışım kendisini farketmekte.
• ali oğlu hüseyn’in başını okşuyorken…
  ali güzel başını okşuyorken hüseyn’in…
  dedesi mütebessim öyle uzaktan…
  fatma’nne yaralı bir anne ceylan
  hasan tutmuş sıkıca kardeşinin elini
  sevgilim… benimle birlikte ağlar mısın?
  
  dizelerinin sahibi büyük insan. hüseyin için ağlamayan gözler ağlamayı ne bilsin demiştir. güzel demiştir. candır.
• ayazdakilerin türküsü adli siiri ile yeni yila giren sair. "sevgilim, sana rağmen çok soğuk dışarısı" demis, guzel de demis. kendisinden bir tek ben mi ah muhsin unlu tadi aliyorum acaba?