• sadece benim için mi geçerli bilmiyorum. baba tarafında bi kıskançlık, bi çekememe. oysa anne tarafı öyle mi? dayılar, teyzeler ne tatlılar dimi ama.
  • üniversal olup olmadığı merak edilesi bir hadise hakkaten. aile bağları açısından da baba tarafı ile ilişkiler daha gevşek oluyor sanki.
    ben mesela amcamı hayatımda 3-4 defa gördüm, en son görüşüm 20 sene önce filan. amca kızıyla 4 ay önce ilk kez tanıştım. (ikimiz de 30'lu yaşlarımızdayız) halamla eh işte, bir nebze daha yakın. ayda yılda bir görüşüyoruz.
    halbuki dayımla vefat edene kadar gayet içli dışlıydık. annanem de öyle, o da vefat edene kadar hep ortalıktaydı.

    sırf bu yüzden amca değil dayı olmak istemiştim hep. ama maalesef kardeşim pipisi olan bir varlık.
  • aslında bu biraz lisedeki arkadaşlık ilişkilerine bakıldığında yorumlanabilir hale geliyor.
    örneğin lisede kadınların birbirinin arkasından gıybet etse de yüzlerine gülümsediği ve hatta sıkıfıkı olmaya devam ettiği; erkeklerin ise en fazla 3-5 tane kanka dediği, 1-2 tane de selamlaştığı arkadaşının olup okul dışında bu kişilerden sadece 2'siyle görüştüğünü ele alırsak; bu kişilerin gelecekte "sadece anne ve babasını ziyaret eden baba" ve "kuzeninin kuzeninin kuzeniyle bile görüşen anne" profiline dönüşmesi, yukarıda dediğim gibi daha "yorumlanabilir" bir durumdur.

    bununla birlikte üç cümle oldu.
hesabın var mı? giriş yap