hesabın var mı? giriş yap

  • pıtır pıtır boşanmakla son buluyor.
    kıtır kıtır da olabilir, bazen de şıkır şıkır.
    benimki patır kütür oldu mesela

  • fakulteden arkadasim 9 yaslarinda iken nasa'ya uzay ve gunes sistemiyle ilgili sorular iceren bir mektup gondermis.yaklasik bi kac ay sonra nasadan bir koli poster,resim,kitap,brosür vs gelmis istanbul'daki adreslerine.adamlardaki anlayis standardi yillar icinde hic gerilememis.reklam falan diyenlerin de aklina sasmamak mumkun degil sanki adamlarin rakibi var reklama ihtiyaci var.

  • ailece yemek yiyorsunuz... ya da belki de cancişlerinizle... besinler bünyeye girdikçe huzur doluyor alyuvarlar, akyuvarlar... o sırada ortamın umumiyetle hakimi olan şahıs o ölümcül geyiği açıyor: "şu yemeği dışarda yeseydik en az x milyondu"...

    bir başkası onaylıyor: "x milyon mu? ne x milyonu, en az y milyon..."

    ve öldürücü vuruş geliyor - eğer söz konusu geyiğin aktığı mecra ailemizle yediğimiz bir yemek ise bu vuruşu yapan kişi genelde annedir- :

    "bu kadar da temiz olmazdı..."

    yancı onaylaması (hala/dayı/teyze/kardeş/canciş): "kim bilir nasıl yapıyorlar, bilemiyorsun ki kirli mi temiz mi... gözümüzle gördük, elimizle yaptık en güzeli böyle evde yemek..."

  • bundan 17 yıl önce sabaha karşı saat kaçta olursa olsun sacramento maçlarını izlemek için babamla saatin alarmını kurar, kalkar hidayet'i izlerdik. hatta çoğu zaman annem de kalkar hem bize atıştıracak bir şeyler hazırlar hem o da keyifle izlerdi maçları. hidayet süre aldıkça heyecanlanır, sayı attıkça mutlu olurduk gecenin o saatinde. ertesi gün okulumun olması veya babamın işe gidecek olması çok da umurumuzda değildi acayip keyif alırdık kendimize çok yakın hissettiğimiz bi adamın amerika'da basketbol oynamasından, garip ama böyle.

    şimdi geceleri saatin alarmını kurma ihtiyacı duymuyorum çünkü zaten o saatlerde uyumuyorum uzun bir süredir, bizimkiler de yok yanımda, yalnız izliyorum bu sefer maçları. ama sanki 8 yaşındayken hido'yu izlediğimde duyduğum heyecanı duyuyorum cedi'yi izlerken. bana o yılları, o maçları anımsatıyor izledikçe. biraz da hüzünleniyorum tabi ama geçiyor.

    bu geceki performansı da şahaneydi. böyle devam edeceğine inandığım bana sabahın köründe böyle hissettirip entry yazmama sebep olan sempatik basketbolcu diyerek tanımı da buraya bırakıym. may the force be with you.