ben bu yazıyı doktorlara yazdım

• kiminiz özel okulda okudu
  çoğunuz özel dershaneye gitti
  bi kısmınız özel üniversiteden mezun oldu
  bi kısmınız özel hastanede çalışıyor.
  tabipler birliği kel alaka her siyasi olaya atlarken ilaç firmalarıyla, özel hastanelerle uğraşmadı, ellerinde oyuncak oldunuz.
  parası olmayan tedavi olamıyor pek azınız dışında umurunuzda değil.
  senelerce pratisyen takılanlarınız "aile hekimi" oldu, öyle bi haldeler ki insanın doktora gidesi gelmiyor.
  
  şimdi işin ucu size dokununca "birlik olup muayene etmezsek bize yalvarırlar" kafasına gelmişsiniz. etmeyin ak
  
  37 yaşındayım parası olmayanın neler çektiğini parası olanın devlet hastanesinde bile nasıl ağırlandığını gayet iyi biliyorum.
  
  bu dünya etme bulma dünyasıdır, ne çekiyorsak kendi yaptıklarımızdan ve yapmadıklarımızdan çekiyoruz, sizin de bizden bi farkınız yok.
• aynı güruhta bu kadar boş adamla ömrümün sonuna kadar nasıl geçineceğim diye düşünüyorum.
  beter olun hak ediyorsunuz
• bence birlik olun 10.000 $'dan aşağı randevu ücretiniz olmasın, her şeyin en iyisini siz hakediyorsunuz koçum benim. hatta özerklik alın. her koyun kendi bacağından asılır, bu kadar cehalet ancak tahsille mümkün, birlik olsan sapık doktor olmayacak mı? ancak avantajlı zümre yaratmaya kafanız basıyor.
• (bkz: ithal doktor)
• egoya bak tavanlarda geziyor.
  bi ay muayene yapmasa devlet yalvarırmış. peki... hiç iş yapmayın sorun değil. o süre zarfında maaş almayıverin , ozaman şişik egonuzdan koyarsınız 300bin liralık aracınızın deposuna.
  ülke genelinde en çok maaş alan ilk 5 meslekten birisiniz. bu şımarıklığınız yeter.
• amk hayatta her şey sağlık için. o yüzden doktorları üzmeyin. burdan hastalara sesleniyorum. hoşunuza gitmezse başka yere gidin. hastane de bol doktor da.
• parayla muayene etmezsen dayakla edersin.benim annem hasta olacak da doktor yanliş teşhis koyacak veyahut bakmayacak. "bilgi bende degil mi kardeşim, bakmıyorum!" diyecek.
  "bilgi güçtür" diyecek.
  [güç güçtür https://youtu.be/ab6gyr_5n6c]
• anafikir son derece doğru.
  
  yani doktorlar son otuz sekiz yılda, kendilerine karşı yürütülen sistematik baskı, devlet veya özel sektörle maaşlı köleleştirme, mesleklerinin haksız bir biçimde vatandaşın gözünde yıpratılmasına karşı ellerindeki gücü kullanmadılar. kullanamadılar.
  
  bu güç kullanılabilir. ama.
  
  aması çok önemli.
  
  mevcut doktor zihin haritaları ile bu imkansız.
  
  birçok meslek grubu birlikte hareket edebiliyorken, doktorlar birlikte hareket edemiyor. çünkü fikir ayrılıkları çok ciddi seviyede.
  
  ve doktorlar arasında ciddi sayıda ideolojik saplantıları olan bir kesim olduğu gibi, kendini merkezde gören doktorların büyük çoğunluğunun da mesleğinin bir sosyal hizmet değil, bir iş olduğu ve bu işin de piyasa şartları ile yürütülmesi gerektiği konusunda anlamsız itirazları var.
  
  sömürü, kapitalizm, emek, bir emeğin değeri konularında yanlış fikirleri olan, bir kişinin kazanacağı paranın piyasada arz ve talep yasaları dışında belirlenebilecegine inanan, bunu savunan düşünce şartlanmalarına sahip bireylerle (günümüz tc doktorlarının yüzde doksanı) bir ortak çözüm yolu geliştirmek imkansızdır.
  
  ve bu fikir ayrılıkları o kadar temelden dünya görüşü farklılıklarından kaynaklanıyor ki, tabip odalarının sıradan bir doktorun temel ihtiyacı olan özlük hakları, doktora yönelik şiddet, mesleğin itibarının zedelenmesi gibi hususlarda sorunun sebebini kavrayış şekilleri bile farklı hal alıyor.
  
  bırakın sorunları tedavi(!) etmeyi, teşhiste bile anlaşabilmek imkansız.
  
  kanımca sosyal sorunlara doğru teşhis koymak, devletçi bakış açısı ile memur zihniyeti ile mümkün değil.
  
  doktorların temel sorunu da ne yazık ki çok ciddi oranda devletçi zihniyete sahip olmaları.
  
  serbest piyasaya inanmayan bir insanın, insanların ne kadar para kazanmaları gerektiğine piyasa şartlarının değil, devletin veya bir meslek odasının karar vermesi gerektiğine inanan bir insanın (ki maalesef doktorların bakış açıları çoğunlukla böyle) , insanları işlerini iyi yapmaya nasıl motive edeceğini merak eder dururum.
  
  mümkün mü böyle bir şey?
  
  bu şekilde düşünürsek, en ağır cezayı darda olan bir vatandaşa parasız veya düşük ücretle bakan doktor görmeli.
  
  bir esnaf, kimi zaman parası olmayan müşterisine veresiye de mal verir.
  
  doktorların ne kadar paraya çalışacakları, kimden para alıp kimden almayacakları, bir serbest meslek erbabı oldukları 19 yüzyıl sonlarına kadar kimseyi ilgilendirmezdi.
  
  ve bir serbest meslek erbabı, vatandaştan gerekli saygıyı her zaman görür.
  
  çünkü onun üstünde ona zorla, burnunu sürte sürte iş yapmaya zorlayacak devlet memurları veya zengin , cahil hastane sahipleri yoktur.
  
  bir doktor için en kıymetli şey serbest meslek erbabı olmaktı geçmişte.
  
  ama ne olduysa, o güzel, akıllı, efendi doktorlar gitti, yerini maalesef memur, maaşlı köle olmanın doğru ve tek yol olduğuna inanan yeni kuşak doktorlar yetiştirildi.
  
  burada hemen her doktorun zihninin bir yerine yerleşmiş sol fikirler, veya devletçi muhafazakar fikirler rol oynadı.
  
  son kırk yılda doktorlar bu devletçi kalıpların, düşünce virüslerinin dışında düşünemez hale geldiler.
  
  doktorların her şekilde devlete veya büyük hastane tekellerine çalışmalarını adeta mecburi hale getiren yasalar çıkarıldığında, bu yüzden hiçbir doktor ses çıkarmadı.
  
  tabip odaları açlık grevi yapan siyasi tutukluların haklarını savunmayı, tüm doktorları ya devlete, ya da özel hastane tekellerine çalışmak zorunda bırakan yasaları engellemekten daha önemli saydı.
  
  çünkü onlara göre doktor memur olmalıydı. kendileri memurdu, babaları memurdu , o halde tüm memur olmayan doktorlar kapitalist sömürünün bir parçasıydı.
  
  oysa diş hekimliği odaları diş doktorlarının muayenehane sahibi olma haklarını sonuna kadar savundu.
  
  devlet onlara diş geçiremedi. çünkü onlar doktorlar gibi solcu veya gizli solcu değildi.
  
  bakın, manavlar odası varsa şayet, şöyle bir durum olsa ne yapardı acaba?
  
  devlet bir gün çıkıp;
  
  "ey vatandaş, devletin marketinde domates bedava. carrefourdan satın alırsanız, sadece yüzde 15'ini ödersiniz...
  
  ama gidip mahallendeki manavdan alırsan, hem tamamını sen cebinden ödersin, ben hem senden hem manavdan vergi alır, bir de manavlara gelir vergisi, stopaj uygularım " deseydi..
  
  manavlar odası ortalığı yıkardı değil mi? bu serbest manav olmayı bitiren bir uygulama çünkü.
  
  ama aynısı doktorlara uygulandı son on yılda.
  
  tabip odalarından tık çıkmadı.
  
  çünkü onlar sözde neoliberal, emperyalist kapitalist sisteme toptan karşıydı.
  
  gariban serbest meslek erbabı doktor en kötü insandı.
  
  serbest piyasa kahrolsundu.
  
  meslek odaları doktor için bir tarife belirlesindi.
  
  sonra piyasa şartları falan hak getirsindi. söke söke alınırdı o ücretler herkestendi.
  
  tabi işçisine üç lira zam yapamayan, şirketini kapatmak zorunda kalan, batan firmalar batsındı. ülke ekonomisi krizde olsa da, bu doktorları bağlamazdı.laf ağızdan bir kere çıkardı. tabipler odasının koca koca kurulları bir maaş belirlediyse, o gökten inmişti.piyasada neydi ki? şartlar neydi ki? zorda kalan firmaya veya firma sahibi arkadaşına düşük ücretle çalışan doktorlar vatan hainiydi. vs vsdi
  
  ne yazık ki bu mantık olduğu sürece doktorlarımız ne vatandaşla iletişimde, ne aleyhlerine işleyen sağlık politikalarını geri döndürmekte hiçbir zaman başarılı olamayacaklar.
  
  geçmişin özgür, yalnızca hastasının iyileştirmeyi önemseyen, ondan doğrudan para aldığı için kendini ona karşı sorumlu ve borçlu hisseden, serbest meslek erbabı doktorlarımız bir daha asla geri gelmeyeceği için, doktorlar bir daha asla toplumda muteber bir hale gelemeyecekler.
  
  çünkü o bakış açısı, 1980li yıllarla birlikte bitti, gitti.
  
  bunda askeri darbe sonrası tıp fakültesi kontenjanlarının iki misline çıkarılması, mecburi hizmet ve birçok devletçi uygulama ile kent ve varsıl kökenli gençlerin doktorluktan soğutulması, doktorlugun kırsal kökenli insanlarımız için doğrudan bir sosyal dikey geçiş haline gelmesi de rol oynadı. (aç gözlü , görmemis bir doktor kuşak yetişti) .
  
  ***
  
  sözün özü: almanya'da bir doktor gider köyde/ kasabada kendi muayenehanesini açar, orada vatandaşa karşı sağlık hizmeti verir. oradaki vatandaşlardan parasını kazanır. serbest meslek erbabıdır. pratisyendir. ama vatandaşın gözünde değerlidir.
  
  neden? çünkü serbest meslek erbabıdır.
  
  ve devlet ondan sağlık hizmeti sunduğu için çok az vergi alır.
  
  ama bizde aynı doktor ya devlet memurudur, ya da özel hastane kölesidir . ve hep yeri değişir, vatandaşla iyi ilişkiler geliştirecek kadar uzun süre kalamaz bir bölgede.
  
  ve sonunda doktor sevilmez. değer verilmez. çünkü memurdur.
  
  memurları kimse sevmez.