axakal

eyvah necdet

her kahramanı kahramanlaştıran mutlaka bir kötü bulunur ya hikayelerde, eyvah necdet de onlardan biridir diyelim kısaca. mükremin'in bütün afacanlıklarını mazur gösteren kötü bir adam. kimi zaman kötüyü oynamak biçildiği için rolünden sıyrılamayıp oynasa da bu mafya babası rolünü, yine de yazılışı gereği her türlü sıradanlıktan uzaktır. fikirlerini ifade ederken başvurduğu zor ve çetrefilli yollardan da gayet kolay idrak edilebileceği gibi varoluşun derinliklerini inceleyen bir yaklaşımla bakmasa da hayata, yine de derinlerden bir yerden, başka bir açıyla baktığı apaçıktır.
heybetini kendisine hayat veren erdal tosunun akıllardan çıkmayacak oyunculuğu ve ses tonunun yanısıra yılmaz erdoğanın kelimelere takla attıran yazarlığından alan, zaman ve mekan kavramlarından bağımsız olarak her türlü konuya hayvanların gözünden yaklaşabilen, yeri geldiğinde teşbihlerinde dem vurduğu evcil hayvanlardan daha uysal, yeri geldiğinde ise en vahşi hayvandan daha yırtıcı olabilen, gamsız, fütursuz gibi görünen yapısının altında çok duyarlı bir kişilik barıdıran, televizyon tarihinin gelmiş geçmiş en değişik kötü adamı.
züleyha ile olan ilişkilerinin garipliği de ayrı bir mevzu bahis konusu olsa da belirtmek gerekir ki sevip de kavuşamayan aşıklar durumunun olmadığı aşikardır fakat kesinlikle züleyhayı kullanmayı amaçlamayan bir ilişki olmadığı da gözlerden kaçmamalıdır. züleyha, eyvah necdetin gözlerinde metres olarak görülmektedir. eyvah necet, sevse de sevmese de, mafya babalığının kendinden emin tavrını pekiştiren, fikirlerinden sual olunmaz endamı destekleyen görünümünü bir yana bırakıp züleyha ile evlenememektedir. bu açıdan bakıldığında kavuşamamanın kahrını çeken, dayanıklı gözüken fakat içinde fırtınalar kopan bir kötü adamdır eyvah necdet.

devamını okuyayım »