somethingstupid

yaşanabilecek en dumur olaylar

hatırladıkça yüz kızartan, atlatıldığına şükredilen olaylardır.
üniversitede okuduğum dönemde ev arkadaşım hep benden bir ya da iki hafta önce tatile girerdi.
yalnız haftalardan birinde eve geldim. kapıyı açmayı denedim. açılmıyor! çıldırıyorum... anahtar çok zorlayınca giriyor ama dönmüyor.
evden alıp ertesi gün teslim etmem gereken bir proje ödevi var. o gece arkadaşımda kalacağım ve saat gittikçe geç oluyor.
bir, iki, üç... deniyorum açılmıyor. ben açamıyorumdur diye düşünüp apartmanda gördüğüm bir amcadan rica ediyorum. o da açamıyor. daha fazla geç kalmadan kapıyı açmak zorunda olduğumdan çilingir çağırıyorum. apartmanda oturup bekliyorum. eve çok yakın olduğundan çilingir hızla geliyor. kapıyı kısa sürede açıyor.
kapı açılınca hiçbir şey anlayamayıyorum. ilk gördüğüm şey beyaz bir vestiyer... ve bizim evimizde beyaz bir vestiyer yok!
aynı sitede başka apartmana girmişim. bir yandaki apartmana.
ömrümün en kötü günlerinden biriydi.
sonrasında yaşananları hatırlamak bile istemiyorum.

devamını okuyayım »