• sahip olmayı isteyip de bir türlü sahip olamadığın şeye bir başkasının sahip olduğunu görünce yaşanılan duygu. her nekadar içten içe kendine "herkesin kısmeti ayrı, onun da başka sorunları vardır, sağlık olsun, şükürler olsun bla bla" şeklinde telkinde de bulunsan kıskançlık kemirgeni içini yemeye devam eder.

    çok istediğin işe senin alınmayıp, arkadaşının alınması durumunda gerçekten arkadaşı adına çok içten sevinen kimse var mıdır merak ediyorum. bu durumu hiç kıskanmayan yada? bence kıskançlık insanlığın en büyük zaaflarından biri.
  • en sevmediğim huylarımdan biri.

    sevdiğim insanı kıskanıyorum, hem de çok.
    kısıtlama asla yapmıyorum ama kıskanıyorum işte. kendi içinde delirmek gibi birşey bu. hoş şu an hayatımda olmadığı için, kıskandığımla da kalıyorum. ortada bişey yokken bile kıskanabilirim. kötü bişey bu. kafan hiç rahat olmuyor.
  • artık çok nadiren birini kıskandığımı farkettiğimde dedim ki vay anasını özdeğer kazanmışım.
hesabın var mı? giriş yap