cihan yerlikaya

• kendi yağıyla kavrulan, kimseye yamanmadan, eyvallahı olmadan yazan, çizen şair ve ressam. resim öğretmenliği mezunudur ama mesleğini icra etmez. cino yayınlarının kurucusudur. ' aşkadaşım' adlı şiir kitabı vardır.
  bunların ötesinde gerçek dosttur, has insandır.
  şiirlerinden iki örnek :
  
  aşka tutulan saf
  
  sen ojelerini sürüyordun kırmızı
  ben ise yağmuru seyredalmış
  vivaldi iki mandolin dinliyordum.
  sen teninin pürüzsüzlüğünden bahsediyordun
  ben ise ruhumun odalarına melodiler fısıldıyordum.
  saç fırçanı arıyordun çekmecende
  ben ise kaybedilmiş amaçların koruyucusunu arıyordum.
  yorulmuyordun bedenini sevmekten.
  bir zabıta gibi tezgahımı dağıtıyordun.
  ben ise aşkın törenine saf tutuyordum.
  
  iklimine nefes almak
  
  hüsrana uğradığım bütün mevsimlerin
  özel günlerinde buharlaşan umutlarımla
  gırtlağıma dayadığım kalemimin göz yaşına
  yüz çevirip geçmişime terkedişim
  iklimine nefes almakla başladı..
  'ki' ayrı yazılmalı tebessümünü ilk emir gibi okurken,
  dizelerinin arasında pas tutmuş tenimi
  sesinin neşterine servis edişim
  'dost acı söyler' haklılığına bir atıftır sadece..
  kaçıncı baharıma yalnızlığım erken maya çalmış bilmiyorum
  ak düşen saçlarımla cümle pişirmelerimi
  iklimine doğan bebelerime
  anne sütü gibi helal et
  ne olur
  varlığını!