çınar sineması

• izmir konak meydaninda ykmnin yanibasinda olan türkiye'nin en iyi sinemasi. dolby surround systemi ilk olarak getiren sinema olarak da tarihe gecmistir.bolunup biri kucuk olmak uzere iki salon haline getirilrdiginde eski buyusunu kaybetmis oldugu dusuncesiyle onunden bile gecilmemistir^*
• acaip büyük bi salonu, çok güzel bir eğimi vardı. her yerden gayet güzel film seyredilirdi. iki salon olduktan sonra bozulmamıştır umarım.
  (bkz: önünde az mı arkadaş bekledik)
• izmirin esasli ve eski sinema salonlarindan. aklimda lobisindeki ilginc akvaryum, asili sol ayagim filminin afisi ve girisindeki kirmizi patlamis misir arabasi ile yer etmistir.
• izmirin 2 salonu olan guzide sinemasi. 1. ve en buyuk salonda perdeler acilirken calmaya baslayan love story, beyaz perdede beliren sinemamiza hos geldiniz yazisi ve disko topu ile cesitli spot lambalardan verilen isiklar sayesinde yaratilan atmosfer tum izleyicileri koparir; herkes civir, ve geldiginiz filmin turu ne olursa olsun ilk 10 dakikasini suratinizda anlamsiz bir siritisla izlemenize sebebiyet verir.
• (bkz: çınar center sineması)
• çok eski çağlarda, izmirde yaşarken "sinema" dediğimiz zaman aklımıza gelen mekandı burası. aynı şekildeki sinema geleneğinin istanbul ayağı emek sineması, ankara ayağı ise akün sineması idi. bunlardan sadece emek sineması, bozulmadan yoluna devam etmektedir.
• bir çınar daha devrildi. evet, kepenk indirmiş... yazık!
• uzun suredir izmir semalarından ayrı kalınca insanin ilk yaptığı şey söyle bir konak turu yapmak olur. hasan tahsin heykeli bellenir, saat ayarı yapılır, güvercinlerin ardından koşan veletler izlenir, ykm önünde bekleyen güzel kızlar söyle bir süzülür. ama geçerken mutlaka çınar sineması afişlerine söyle bir bakılır-dı. bakalım bizim emektarda ne oynuyor diye. nerdeyse bir demirbasdi çınar sineması konak için. gerçi su bir gerçekti ki son 4-5 yıldır öyle güncel filmler oynamıyordu; ya birkaç ay önce oynamış filmleri gösterirdi ya da nerdeyse hiç duyulmamış filmleri. izlemeyi çok isteyip bir turlu denk getiremediğiniz filmleri yakalama sansı doğardı, sanki ikinci bir şans verilmiş gibi sevinirdi insan. yalnız bir sinema değil çoğu insan için bir aniydi çınar sineması; izmir’de o zamanlar eli ayağı düzgün salonu olan nadir ve merkezi bir sinema olduğundan çoğu sinema izleyicisi için tercih edilendi. şahsen ben ilk sinemasal deneyimlerimi hep orda yasadım; bahşişi nasıl vericez sıkıntısı, yanlış yere oturduk simdi kaldıracaklar rezil olucaz kaygısı, yeni ilişkide elini tutsam n'olur heyecanı, filmdeki romantik sahneleri sevgiliye karşı kullanma stratejisi, arkadaşlara "susun ulan, piç ettiniz filmi" diye bağırmalar vs...
  çınar sinemasının kapanışı benim için fotoğraf albümünden birçok resmin yakılması gibidir. kırmızı kadife koltukları, tepesinde asılı duran disko topu, akvaryumuyla geçmişe gömülen anıdır.
• ykm tarafından satın alınıp cinebonus ykm yapılan izmirin eski efsane sineması.
• izmirin kalan en genis sinemasi idi, film esnasinda bir ucu gorunmez dolayisiyla hic bir zaman herhangi bir korku filmine cinar'da gidilmemeliydi. hakkinda asilli mi asilsiz mi bilemeyecegim ama "aids dolu igneler koltuklarda gezer" sansasyonundan dolayi sevgiliyle de gidilmezdi. oyle bir yalnizlik sinemasiydi cinar, korku yok, sevgili yok, bisey.
  
  simdi ise (bkz: cinebonus ykm)