çocuğunun odasına kapıyı çalıp giren ebeveyn

• çocuklar da bireydir ve bu tip davranışlar çocuğun birey olarak yetiştirilmesinde çok önemlidir.
• babamdir ve benimdir.
• çocuğunun bir birey olduğunun farkında olan ebeveyndir.
• benim, buyurun.
• artık ayak seslerinden anlıyoruz geldiklerini, çalmasalar da olur :)
• eğer kapıyı çalmadan giriyorlarsa, kapı bir anda açılıyorsa aynısını onlara yapın. özellikle akşam odalarına uyumak için gittiklerinde. bam güm girin içeri. kapı kilitliyse o kapı kolunu 10-15 kez aşağı indirip bırakın anne babaaa diye seslenin. sonra en boş muhabbeti yapın onlarla. bunu 2-3 kez tekrarlayın, bir daha değil kapıyı çalmadan içeri girmek whatsapptan mesaj atarlar "oğlum/kızım musait misin?" diye.
  
  not; ben hiç kapımın çalınmadan ve musade alınmadan odama girildiğine şahit olmamıştım.
• üremeyi düşünmüyorum ama evlat edinirsem olacağım ebeveyn türü. benim odama çat kapı giren swat tipi ana baba ile büyüdüm ve ne denli sinir bozan bir davranış olduğunu biliyorum. beni sinir edeni başkasına yapmak bana ters.
• saygılı çocuklar yetirecek olan ebeveyndir. çocuklarını bir mal olarak görmez bir birey olduğunun farkındadır. bu ev benim mantığından ziyade bu ev bizim ve sınırları var düşüncesine sahiptir. her çocuğun ihtiyacıdır. yaşasın birey olabilmiş anne baba.
• benim kapımı çalmadı bizimkiler. bu kapı kapanmayacak, ne halt ediyorsun ikide birde kapatıp kapatıp!" gibi zılgıtlar da yedim. ben de merak ettim yıllarca "ne halt ediyorum acaba bu kadar endişe ve merak uyandıracak?" diye, bulamadım...
  
  ben oğlum kendisi kapısını kapatabilmeye başladığı günden beri (yaklaşık 3 yaş filan) çalıyorum kapısını. beni çağırmış olsa bile girerken çalıyorum. kapalı olan her kapıyı da çalarım.
• babamdı.
  
  çocukluğumda izin almadan odama girdiği vaki değil.
  
  annem ise beni fetöden gözaltına alır gibi giriyor odaya:
  
  "yat. yat. yat!"