dayak yemekten zevk duyan küçük kardeş

• bu 'dayak yemekten zevk duyan kucuk kardes' diye birsey varsa sahip oldugunuz, boku yemissiniz demektir. dayak yerken aldigi zevk ne kadar fazlaysa sizin de onu doverken duydugunuz aci ve sinir katsayisi o kadar fazlalasir. cok lanet bir durumdur. kardese kizarsin, en son care olarak doversin -ki akli basina gelsin diye dusunursun. bi bakarsin sen vuruyorsun o guluyo, sen cakiyorsun o kahkaha patlatiyo. "hay ben senin gibi cocuuun taaa...!"
  
  artik elinizdeki son silah da gitmistir. yapacaginiz hicbir sey kalmamistir... ve evet maalesef savasin galibi o serefsiz pezevenktir..!
• benim kardeşimdir o. gerçi şimdi büyüdü dolayısıyla kavganın boyutuda büyüdü. karşılık ta veriyor.kapı cam çerçeve indiriyoruz kavga ederken. sonra oturup birlikte le cola eşliğinde patito yiyoruz.
• dayak yiyecegini bile bile bilgisayar başından kalkmayan sigara alkol tarzı hadiseleri peder beye yetiştiren üstüne üstlük ''sanki bişey yababileceksin de.sen mi döveceksin beni'' tarzı söylemlerde bulunan genelde birader olan türdür
  yukarıdaki özelliklerinin yanında bi de mirası bölüyorlar.o başka başlıga nasipse.
• su getirmeyi reddeden kardestir bu.
• çok önemli bir aşamadır bu abi-kardeş ilişkilerinde. bir de kafasına fazla vurursanız böyle yüzünde hiç silinmeyen bir gülümse oluşuyor ki anlatamam.
• aslında zevk duyan küçük kardeş değil abinin ta kendisidir ve suçunu kamufle etmek için de böyle bir yalan uydurmuştur...
• acımadı ki lafını düstur edinmiş küçük insandır.. bi de saftırlar, yeri gelmişken anlatayım efendim.. abilerin kardeşlerin güvenlerini abuse etmeleri (oha artık abuse ne lan!) ile alakalı bi hadisedir.. ben buna özür dilemeyi öğrettim ama nası öğrettim ufak o zaman ben 5 o 3 mü ne öle bişey.. dedim ben sana vuranda sen diceksin ki özür dilerim öle olur çünkü usulü bu. keyfi gider vururdum özür dilerim abi derdi.. eheh kerata görseniz sünnetlik resimlerimizi.. vay be..
• bazı cinslerinde yaş ilerledikçe dozajın arttırılması gerekmektedir. öyle doyumsuzlaşmışlardır ki abi tarafından dayak yiyen kardeşin iki kolu birlikte çıksa da dayak arsızlığından hala gülmeye devam eder. bu sinir bozuculuk karşısında da tartak devam eder, artık gidebildiği yere kadar, ta ki anne kişisi kenarda gözü yaşlı "ben sizi dayakla mı büyüttüm ki böyle yapıyosunuz uhuhu" isyanı duyulana kadar. bu küçük çocuk büyüdüğünde de tartak manyağı eden abinin çocuğuna aynı şey yapılır. tartaklamak tartaklanmaktan daha zevkli bir işmiş öğreniyorsunuz ve abinize o zaman hak veriyorsunuz.
• yaşı ilerledikçe bu zevkinden vazgeçeceğini düşündüğüm minik insan modelidir. bugüne kadar gördüğüm küçük kardeşlerin belki yüzde yetmişi bu kategoriye dahil edilebilir... görülecektir ki zaman herşeyin ilacıdır ve minik insanoğlu bu huyundan da vazgeçecektir...
• askerlikte sorun yasamaz.