doom

• tüm oyun serisinini tek karede özeti:
  
  https://i.hizliresim.com/29xooj.jpg
  
  silinirse mirror linki
• orijinal doom'u sevenler için nefis nostalji. aşırı yoğun aksiyon. güzel grafik ve müzikler. eski oyundaki yaratıklar, silahlar. hatta henüz tam idrak edemedim ama galiba yine eski kahramanımızı oynuyoruz. puzzle'ları çok hardcore tutmamışlar o da benim gibi keyfi oyun oynayana iyi. checkpoint'lerden geri yükleme hızı pc'de yavaş kalıyor. ssd diske kurmadığıma pişman oldum.
• ilki, yani 1993 versiyonu için, konuşursak sıkı mekaniklerin konu eksikliğini nasıl kapattığını görebileceğimiz oyunlardandır.
  
  vurulma mekaniğinden başlayalım, günümüz aaa oyunlarında hitscan denilen teknik kullanılır; yani karşınızdaki adam ateş eder ve mermiyi görmeden can kaybedersiniz. bu mekanikte vurulmamak gibi bir opsiyonunuz yoktur, bu yüzden bir çok oyun tekrardan şarj olan can ve/veya kalkan gibi opsiyonlar sunar. doom'da ise zombi askerler haricinde (ki onlar da ateş edecekleri zamanı animasyonları ile resmen bağırırlar) tüm saldırılar projectile based'dir. yani size gelen ateş topunu, füzeyi bilmemneyi görürsünüz ve hareket ederek ıskalatabilirsiniz.
  
  hareketten bahsetmişken doom'daki karakterimiz acayip hızlıdır. roket atar aldığınızda roketi atıp peşinden koşun, sizden uzaklaşmadığını göreceksiniz. günümüzdeki hiç bir fps oyunu size attığınız roketler kadar hızlı koşmayı vermez ki zaten bütüncül olarak baktığınızda mekaniklerine de uygun değildir bu. bu oyunlarda daha çok, dur->siper al-> ateş et gibi bir oyuncu hareketi istenir. doom ise hareketi savunma olarak kullandığı ve aksiyonun hiç durmamasını istediği için hızlıdır.
  
  doom'daki level çeşitliliği de takdire şayandır, bazı bölümler bazı silahların mermilerini bol verdiği için belirli bir silahı kullanmanızı isterken diğerleri çeşitli yaratıkların bol olmasından ötürü taktiklerinizi ona göre ayarlamanızı ister. bazıları da deneyseldir. spiderdemon ile cyberdemon'un savaştığı bölümü hatırlayın mesela. laf gelmişken belirteyim bu ne yazık ki modern doom'da olmayan bir şeydir, glory kill ile sağlık, elektrikli testere ile mermi doldurabildiğiniz için artık silah seçiminiz level'da bulabildiğiniz eşyalar ile harita tasarımcısından ziyade "hangisi daha cool ise onu kullanayım" denilerek size bırakılır. ayrıca eskisi ile kıyasla yenisinde yakın mesafeli savaşa vurgu vardır bu arada. açıkçası yeni doom'u severek oynamama rağmen bir yerden sonra hissettiğim şey aynı veya benzer çatışmaları farklı yerlerde yaşadığım hissiydi. kısacası eski doom'da mermisi ve canı belli miktarda olan bir avcıyken, yeni doom'da izleyicisi kendiniz(yani oyuncu olarak siz) olan bir arena savaşçısısınızdır.
  
  neyse, burada yeni doom'a bok atıyor gibi görünsem de öyle değil. severek oynadığım, gayet de başarılı bulduğum bir oyun yeni doom. özellikle doom 3'te yaptıkları "kendi hikayesini çok ciddiye alan" oyun'dan ziyade "sen doomguysun, git iblis şeytan ne varsa gebert" denilmesi ve hikayeyi de "eğer istersen bak böyle bişey de var" denilmesi gayet iyi durmuş. zaten orjinal oyunda da çok öyle bir şey olmadığnı düşündüğümüzde özüne de uygun düşmüş.
  
  niye böyle bir inceleme yazdım ben de bilmiyorum bu arada. ama okuduğunuz için teşekkürler.
• fragmaninda egilebilen ve ziplayabilen insanlar gordum, halbuki doom 1 ve 2 de egilmek ve ziplamak mumkun degildi. oyuna hic sadik kalinmamis, karakterlerin egilmesi ve ziplayabilmesi icin 3. filmi beklemeleri gerekirdi, yapimcilar acele etmisler bazi seyleri kullanmak icin... hollywood'u siddetle kiniyorum burdan. bu boyle gitmez. kendilerine ceki duzen versinler.
• id software'in wolfenstein 3d veya tam olarak spear of destiny'den sonra cikardigi ve ilk gordugumde grafiklerine "oha" dedigim oyun... o zamanlar en az 4mb ram isteyen ilk oyunlardan biri. (bkz: syndicate)
• oyundan $oyle bi ibare hatirliyorum:
  "you picked up the chainsaw,now find some meat"
• terry^* başkan demiş ki: "over the centuries, mankind has tried many ways of combating the forces of evil...prayer, fasting, good works and so on. up until doom, no one seemed to have thought about the double-barrel shotgun. eat leaden death, demon... "
  
  yani: "yıllardır kötülükle savaşmak için millet duaydı, oruçtu kastı durdu. dooma kadar kimsenin aklına pompalı tüfek kullanmak gelmemişti. hain iblis al sana kurşun"
• saf kan fps! yaratıkların ağzına kürekle vurduran, soundtrackiyle vahşet saçarken yanaklarınızı mayıştırıp uyuşturan, eski kulağı kesiklerden. başlangıcından credits ekranına, oyunun genel tasarımından en ince detayına kadar özenle uğraşılmış, bariz belli.
  
  cehenneme diz çöktürüp tövbe istetmek için, içinizdeki sadisti salıverin gitsin.
• fps'lere doom gibin denmesinin nedeni.
• ilk çıktığı zaman alıp denemiştim ancak ciddi fps düşüşleri yaşadığım için iade etmiştim. artık bu süre zarfında oyuna nasıl bir update geldiyse veya amd nasıl bir driver güncellemesi yaptıysa phenom ii 965 ve r9 380x ile ultra ayarlarda 1080p 60 fps kaymak gibi oynatıyor.
  
  aynı zamanda ciddi bir doom 3 hayranı olarak söyleyebilirim ki 40 yıllık fps ciyim ben böyle aksiyon görmedim. leblebi gibi kafalar kopuyor, kürekle ağızlar dağılıyor, saçmalar bağırsaklarda dans ediyor.
  
  quake iii arena tadı veren oyun.