sponsorlu
  • az önce mesajlaşırken bir yazar arkadaşıma söyledim. gerçi o beni arkadaşı olarak görüyor mu bilmiyorum. 32 yıl geçmiş, 32 büyük pişmanlık sayarım. pişman olduğum çok şey var yani sözlük. 15 ile 22 yaş arasına bir daha ulaşabilseydim, hayatım şu an çok başka olabilirdi. henüz bu yaşlara gelmemiş ergen yazarlar ya da okurlar varsa, dikkate alsınlar. hayatınızdaki en önemli dönemi, bir sike faydası dokunmayan salak eylemler yaparak geçirmeyin.

    geçmişe bakınca sanırım diyorum, yaşayamadım hayatı olması gerektiği gibi. oğlum, kimse karşısına alıp olayın ciddiyetini anlatmadı ki. okuldan kaçıp sigara içmeyi krallık sanıyorduk, ne bilelim alüminyum. kavgaya çağırdıklarında, korkak etiketi yemeyelim diye, en başa geçiyorduk kurşun asker gibi. kimle kavga ediyorsun? tanımıyorum ki. olayın seninle ilgisi ne? benimle değil ya, bir arkadaşın muhabbeti. sebep ne mk? bilmiyorum, çağırdılar geldim. senin beynini sikeyim!

    çocuğun birini öldürdüler lan bizim okulda. elemanın güvercinleri bunun kafesine girmiş, o çaldı sanmışlar. üstelik güvercincilikte, uçan güvercini kafesine çekebiliyorsan alabilirmişsin, o seninmiş artık. normalmiş yani. gittik, elimizle gömdük sınıf arkadaşımızı. iyi çocuktu ramazan. baraj gölüne atmışlar cesedini.

    sonra ben öldüm. aşık oldum yani. dolaylı ölüm. bugüne kadar yeterince mallık yapmamışım da, tüm mallık istifimi tek bir şeye harcayayım der gibi; fedakarlıklar, eğilip bükülmeler, aman kaybetmeyeyim bokuna kendinden ödün üzerine ödün vermeler. napıyorsun oğlum? seviyorum abi! şehir değiştirdim lan. ailemi bıraktım arkamda. hayalini bile kuramadığım bir iş bulmuşken, bir gecede her şeyi bırakıp türkiye’nin en dandik şehrine yerleştim. bir tek söz yaptırdı bana bunu. “böyle uzakta yapamıyorum ben.” 2 yıl yaşadım her şeyden uzakta, ama ona yakın. şimdi mi? çok oldu ayrılalı. sadece bir kaç ay sonra başkasıyla evlendi hoca hanım. şu an onunla sevişiyor muhtemelen. saat 23. çocukları falan olmuştur belki.

    tabii, ucundaki ışığı bir türlü görünmeyen bir tünele girince, panik atakla tanıştım. panik ataklıysanız size sebebini söyleyeyim; muhtemelen ilk atağınızla tanıştığınız an, yoğun duygular yaşadığınız, kıskançlıkta tavan yaptığınız bir döneme denk gelmiştir. geri gidip düşünün.

    yıllarca antidepresan falan sonra. zombi gibi bir hayat. sikko zamanlar. iyiyim şimdi. 1 yıldır hiçbir şey kullanmıyorum. ara ara buhranlar, karamsarlıklar işte. ama ne gereksiz girilen kavgalarla ilgili, ne ramazan’ın ölümüyle, ne de evlenmesiyle hoca hanımın başkasıyla. benimle ilgili hepsi. hepsi benim tercihimdi. sorumlusu benim. pek beceremedim şimdiye kadar geçen sürede doğru yaşayabilmeyi. bundan sonrası için umutlu muyum? bağıra bağıra evet diyemiyorum ama cevabım hayır da değil. daha iyi olması gerekiyor. olur belki. buraya kadar gelen yolda yaptığım tercihlerden nasıl ben sorumluysam, bundan sonra da her şeyden ben sorumlu olacağım. ortalamaya bakarsak ne kadar sürem kaldı ki zaten? çok garip lan, öleceğiz oğlum. olaya bak. hayatını siken ya da mutluluk tablolarına çeviren her şey puff diye yok olacak. ilginç.

    geçen gün, keşke bu fedakarlıkları anneme yapsaydım dedim. en çok hakeden kişiye yani. allah aşkına dürüst ol sözlük, anneni ne zaman sinemaya götürdün en son? ben hiç götürmedim lan. hayatımızın ırzına göz diken gerizekalı kadınlarla, oradan oraya sürtmekten anneme zamanım mı kalmadı? annem onlar kadar haketmedi mi? “hayatım mısır seversin sen, büyük boy aldım. “ demek, “anne, mısır seversin sen, büyük boy aldım.” demekten daha mı önemli? sizi bilmem ama ben en kısa sürede annemi sinemaya götüreceğim. bir ateş yakmış olayım, siz de yapın aynısını. anne lan boru mu?

    ekşi sözlük dertleşecek insan veritabanı. veritabanına benden biraz dert. yükleme başarıyla gerçekleştirildi. selametle.
  • illişki hakkında fikir verebilecek psikolog, psikiyatrist veya sosyal hizmet uzmanı bile olur.
  • dertleşecek, konuşacak kimsem yok
    hatta çevrem ailem ve arkadaşlarımla bile konuşacağım dertleşeceğim kimse kalmadı
    sadece yalnız kaldım
    her gün ekşi sözlük okuyarak yazarak geçiriyorum kimsesizlikten
    kendimi normal hissetmiyorum artık
  • tasavvuftan anlayan, ama teorik olarak değil pratikte özümsemiş biri lazım. hani insan-ı kamil diyor ya tasavvufçular. şayet doğru ise bu mertebeler, insan-ı kamil olma yolunda ilerlemiş bir insana hayatımı karartmış durumda olan bir mevzuyu sormam lazım. kesinlikle geyik veya alay kaldıramayacak durumdayım. hani bıçak sırtı derler ya öyle bir mevzu. ölme noktasına geldim de son anda kurtuldum o kadarını söyleyeyim. mevlana yeşili gibi bir yeşile ihtiyacım var. anonim kalma konusunda paranoya derecesinde takıntım var. adımı, cinsiyetimi v.s. bir kenara bırakıp sadece konuya odaklanabilecek bir yol gösterici bulmam lazım yaşadığım bazı olayları anlamlandırabilmek için. yoksa kafayı yiyeceğim.

    edit:imla
  • sevgili insanlar...

    eliniz kalbiniz aklınız yalnız kalmayacak
    sizin için ene az sizin kadar yanınızda olacağım...
  • anlatın ne derdiniz var merak ettim
  • gece 12345 e kadar
  • yine yeşillenebilir fındık dalları
  • evli bir erkeğim. 4 aylık da bir kızım var.
    şu aralar tek derdim kızımın rahat sıçamaması.
    pembe sıçan hanım kızlarımız eklesin. prensesimi anlatayım onlara.
  • varoluş üzerine iki lafın belini kırabilecek bir canlı şuan hiç fena olmazdı aslında.
hesabın var mı? giriş yap