şükufe nihal

• inanma
  güldümse inanma, bil ki bu gülüş
  güldüğüm sabahın bir rüyasıdır
  dudaklarımdaki acı bükülüş
  veda akşamının sonsuz yasıdır.
  
  hangi kudret var ki solan ruhuma
  senden sonra yeni bir ışık versin
  söner gün geçince bu hain humma
  ağlar mıyım başka acıyla dersin?
  
  bir salgın alevsin içimde bugün
  yakmaya en sönmez yerden başladın
  eriyip sönersem ancak büsbütün
  sevmiş diyeceksin beni bu kadın...