ekşi itiraf

• merhaba sozluk.
  sabah bir baska baslikta girdigim entrydeki karamsarligim devam ediyor.
  yolunda gitmeyen seyler var, herkesinki gibi.
  hepimiz altin kafeslerimize girdik, yasiyoruz; yasamaya calisiyoruz. onceden baska yazarlarin da degindigi gibi 'truman show' gercek olmus gibi hissediyorum.
  havalar aydinlik, havalar guzel. ama o bile yetmiyor sozluk. henuz is yerim ara bile vermemisken, bu insansizlik beni yordu sanirim. ise gitmek, eve donmek ve ise gitmek, eve donmek.
  onceden de boyleydi ama dayatilmiscasina ozgur iradem disinda bu dongunun icinde bulunmak asil mesele. asil problem.
  belki de asil mesele yalnizlik.
  ama neyin yalnizligi, bilmiyorum.
  adi yalnizlik da degil belki.
  belki bi bosluk.
  sadece bosluk.