geceye bir şiir bırak

• halka boynumdan geçti
  geçti boynuma kemend
  d harfine bak dedim
  nasıl da soylu duruyor sonunda kelimenin
  harfe bak, harfe dokun, harfin içinde eri
  harf ol harfle birlikte kıyam et
  harf of harfler ummanına bat
  çünkü gördüm ne varsa sonunda kelimenin
  çünkü böndür altında kaldığım töhmet
  uğradığım kinayeler bön ve berbat.
  evet, ilmektir boynumdaki ama ben
  kimsenin kölesi değilim
  tarantula yazdılar diye göğsümdeki yaftaya
  tarantulaymış benim adım diyecek değilim
  tam düşecekken tutunduğum tuğlayı
  kendime rabb bellemiyeceğim
  razı değilim beni tanımayan tarihe
  beni sinesine sarmayan
  tabiattan rıza dilenmeyeceğim.
  gittim su çektim en derin kuyudan
  en hileli desteden
  kendi kartımı çektim
  yaktım belgeleri
  bütün tanıkları yok etmek için
  ricacıları öldürdüm
  onlar bu dumanlı dünyanın
  beni nasıl özlediğini görmüş olabilirdi
  gerçekten özlemişti beni dünya öze çekmişti
  özüm gelinceye kadar bana temas etmişti
  bu dokunuş parlatınca beni
  benden biraz dünya
  isteyen ricacıları
  öldürdüm ve
  kıtal bitti.
  yazık.
  
  (bkz: ismet özel)