karşılık beklemek

• özellikle yaptığın iyilik ve yardım, duyulan sevgi, verilen güven vb. karşısında insanlardan da aynıyla cevap vermelerini beklemek başta hepimizin kulağına mantıklı gelebilir. fakat insan ilişkilerinin nadiren kendiliğinden karşılıklı olduğu da bi gerçek çünkü insanlar farklı..bu ideale anca uzun süreli bi çaba sonucunda ulaşılabilir.(karşılıklı iletişim, oy birliği ve anlaşma gibi)
  bunu farketmezsek ne mi oluyor? karşılıklılığın varsayılan gerçek olduğu bir masal dünyasında yaşıyor, ortalıkta sevdiklerimiz için bir şeyler yapmak için dolanıyor ve sonra karşılık bekliyoruz. diğer insanların beklediğimiz karşılıktan haberi bile yokken...sonunda alamadığımızda ise hayal kırıklığı ve sözde bize yapılan haksızlık yüzünden öfke duymaya başlıyoruz. bu sevgi kuralımızla gelen öfke, ilgisini beklediğimiz kişiye el koyma çabalarımızı arttırınca, yönlendirmelerimiz gerçekten de şiddetle arzu ettiğimiz ilginin bir kısmını almamızı sağlayabilir. duygusal patlamalarımızla karşıdakini sindirip, buz gibi çekilmemizle onu cezalandırabilir, suçluluğunu canlandırarak onu yönetebiliriz.
  fakat ödediğimiz bedel, aldığımız sevginin özgürce ve kendiliğinden verilmemesi olur. karşı tarafın ise biriktirdiği kızgınlık bi süre açığa çıkmadan baskılanır, bizim arzularımıza karşılık vermek zorunda olmadığına inandığı an ise, özgürlük isteği onu çok etkileyecek ve patlayacaktır.
  sevgi için olup bitenin yıkıcı etkilerine istediğimiz kadar şaşıralım..