yoga

• beden, nefes ve zihnin birliğini, bütünlüğünü sağlamayı araştıran disiplin. bir başka deyişle, beden hareketleri ve nefes çalışmalarıyla zihin dalgalarını dinginleştirmeye yarayan pratik. başka bir ifadeyle de, beden duruşları ve nefesin kontrolüyle, dikkatin içeri çekilmesi neticesinde odaklanma sağlayarak samadhi olma haline giden yol. başka bir sürü daha tanım yapabilirim ama benim için en temel ve pratik anlamda, bedenle, nefesle, zihinle ve hem içerdeki, hem de dışarıdaki dünyayla bağ kurmaya yarayan hal anlamına gelir. kime sorsak herkes farklı bir/birkaç tanım yapabilir ve yanlış da olmaz. hocam derdi ki, “dünyada ne kadar insan varsa o kadar da yoga vardır.” “gerçek yoga bu değil” demek, yoganın kapsayıcılığını sınırlandırır ve buna muktedir olduğumuzu sanmıyorum.
  
  kimi insan yogaya kilo vermek için, kimi depresyondan kurtulmak için, kimi yalnızlığına ve anksiyetesine çare olur umuduyla, kimi merakla kimi önyargıyla başlar. herkesin nedeni ve deneyimi kendisine özeldir. herkes okuduğu bölümden aynı şeyi beklemez, şarkıları aynı hisle dinlemez, kitapları tek bir ve aynı açıdan yorumlamaz, ilişkilere aynı şekilde bakmaz. yoga yapana yüklendiğimiz kadar kimseye yüklenmiyoruz sanırım , “sen o şarkıda yanlış hissettin!” , “sen abdülhamit’i savundun!” gibi. yoganın bütünlük hali yalnızca kendi içimizle ve kendimizle değil, dışımızda ve başkalarıyla da ilgili.