çocukluk

• birisi çıkar size rakamları öğretmeye çalışır, öğrenmeye başlarsınız yavaş yavaş. sonra o rakamlar bir saatin içinden her gün göz kırpsalar da size henüz birer rakam olmaktan, sayı olmaktan öteye geçememişlerdir. bir gün birisi gelir rakamları, sayıları öğrendin artık, bak bu akrep, bu da yelkovan hadi bölmeye başla zamanı der duvardaki saati gösterip. sayılar ikinci plandadır, onların ifade ettiği şeyi akrebin ve yelkovanın konumu belirler artık. böyle böyle gün gelir ve size saat yeniden sorulur, döner duraksamadan cevap verirsiniz. işte o gün, o saat, o saniye biten şeydir çocukluk. o an sonunda mutlaka yenileceğimiz, zamanla kavgamızın başladığı andır. bırakın çocuklar saati hiç öğrenmesin.