yatıya kalmak

• insan buyudukce sevmemeye basliyor bunu, cok acayip. cocukken en sevdigim seydi sanirim.
  daha gecen cumartesi, arkadasimla yemege gittik, sonra bende kalacakti, planimiz buydu yani.
  ama bir yandan da icte ice diyordum ya simdi sabah kacta uyaniriz, bi de kahvalti yapar miyiz, ben kosuya cikabilir miyim acaba, vs vs.
  sonuc, yemekten sonra bana geldik, evde takildik bir seyler izledik, saat 2 gibi sanki sozsuz bir anlasma yapmiscasina 'ya ben bi hisim gideyim, 15 dakika bisiklet zaten' deyip gitti, vallahi gozlerim doldu mutluluktan.
  
  kendi evinde uyanmak gibisi yok arkadas.