italo svevo

• hep kafasi karisik, icten konusan, pismanliga yakin duran, tek tarafli seven, eline yüzüne bulastiran, sonra bulastirmadigina kendini inandiran, hastalik hastasi, aska vurgun ama farkinda olmayan, süpheci ama saf, cesur ama kendin korkak sanan karakterler yaratmistir hep.
  
  döneminin degil dünya edebiyatinin gelmis gecmis en iyi romancilarindan biridir zannimca. ilk kitabi tutmayinca küsmüs uzun yillar yazmamis. keske daha cok yazsaymis diye hayiflanirim cogun. bu arada james joyce italya'dayken uzun süre yarenlik etmislerdir birbirlerine. hatta joyce'un svevo'yu cok sevdigi, destekledigi de söylenir.
  
  kendisi de biraz hastalik hastasi olan (bkz: zeno'nun bilinci) ve ölüm korkusuyla ciddi muhasebelere girisen svevo'nun bir trafik kazasinda ölmesi bile onun romanlariyla hayati arasindaki baglami aciklar zannindayim. (bkz: kötü bir saka)
  
  iyi ki yasamis, iyi ki yazmis bir insanoglu.