manitu

• kutahya'nin ara sokaklarinda bir terzinin ismidir. manitu terzisi.
  1983 yilinda gece gec vakit mola vermek icin durdugum kutahya'da sokak sokak otel ararken, iceride hala isiklari acik bir dukkan gorup durmustum, otel sormak icin. iceri girdigimde beyaz biyikli, saclari tepesinde iyice seyrelmis, nubar terziyan gorunumlu bir dede o cok huzurlu terzi dukkani kokusu icinde beni karsilamis, bildigi bir otelin ismini vermisti. dukkandan ciktigimda bu sevimli dedenin bu yasta ve hatta gecenin bu saatinde hala calisiyor olmasiyla icim yasama sevinciyle dolmustu. arabama binerken tekrar bir goz attim dukkanin icindeki huzura ve tam o sirada dukkanin kapisinin uzerindeki tabeleyi gordum. "manitu terzisi"
  aradan 20 yila yakin sure gecti. ne diyecegimi hala bilemiyorum.