premonition

• kader döngüsü üzerinde kafa ütülemeye devam eden filmlerden birisi daha. taze taze izlemiş olmamla beraber şöyle bir tv kumandası sallama yöntemi gibi spoiler vereceğim :
  
  spoiler
  
  bir çok filmde görüyoruz, kader dedğimiz şeyi değiştirmek mümkün değil. tamam bunu anladıktan sonra peki ya kaderinin nasıl olacağını biliyorsan ve elinde bal gibi değiştirme imkanı varsa ve sen yinede armut gibi hatalar yapıyorsan o değişmezlik değil salaklıktan öteye gidemeyen bir durum oluyor. neden : "sargonnas" nicki yazarımızın da değiği gibi "çöpe attığın kağıdı yaksana be kadın".
  
  ayrıca nedendir bilmiyorum, bizim meşhur seksi erkek julian mcmahon un bu filmde hiç bir sevişme sahnesi yok. allah allah diyorum ne zaman düdükleyecek sandra ablamızı diye bekliyorum ama yok. sen git nip tuck dizisinin süper sevişken erkeği "dr. christian troy" al oynat ama seviştirme. yönetmenlere burdan kafanız mı iyiydi filmi çekerken" diye sormak gerekir.
  
  filmde ara ara "peter stormare" görüyoruz ama çok fazla değil. olsun adamın ses tonu bile filme ayrı bir hava katıyor, lezizleştiryor.
  
  yani kısaca ; cast a bakıpta binbir umutla izlenecek bir senaryoya sahip değil. vasat değil ama güzelde değil. arada derede bir yerlerde kalmış, bir kaç yıl sonra kimsenin hatırlamayacağı konumda bulunan bir film. unutulmaz ise bu da oyuncuların popülerliğinden olur bu kadar.
  
  spoiler