missing out in praise of the unlived life

• “lacan, seminerler’inde şöyle yazar: “analitik bir bakış açısından insanın suçlu olabileceği tek şey arzusundan kaçınmasıdır.” ve tragedyanın bize gösterdiği şey de şudur: “arzuya erişmek sadece tüm korkuların değil tüm acımanın da aşılmasını gerektirir çünkü kahramanın sesi hiçbir şeyin -özellikle de bir başkasının iyiliğinin-karşısında titremez.” arzunuzun ne olduğunu nereden bilebilirsiniz? bir şeye ihanet ettiğinizde kendinizi suçlu hissediyorsanız o şey arzunuzdur; burada söz konusu olan başkasına değil de kendinize ihanet etmenizdir. hatta lacan için suçluluk duygusunun kaynağında kendine ihanet etmesi yatar. acımasızlık konusunda başarısızlığa uğradığımız için acı çekeriz. “