great expectations

• izlemekten ne zaman bikkinlik gelecegini merak ettigim filimdir. kac yil gecti tv de yayinlandiginda ( ki evdeki dvd asinmaya yuz tutmustur o ayri) bile hayat hala durabiliyor benim icin. disari cikilicaksa cikilmaz,yemek yencekse yenmez,tele cevap verilmez,deprem olsa bile tv sabit tutulur aynen izlenilmeye devam edilir. insan her seferinde ayni seyleri ayni siddettle hissedebilir mi? paradiso perduto hala benim yasamak istedigim tek yerdir. fin in estella ya aski hala tek gectigimdir. yesil hala en sevdigim renktir. film ayri muzikleri ayri etkiler beni. kacik teyze beni butun gun besame mucho esliginde dansoz gibi dans ettirebilir, hic mahsuru yoktur. filmin butun diger muzikleri de cok guzeldir.