aynı adam

• her dizesi insanın beynine bir yumruk gibi inen ismet özel şiiri.
  
  bir insan nasıl bu kadar güçlü bir ifade yetisine sahip olabilir aklım almıyor. yakasına yapışıp hesap sorası geliyor insanın bunları niye yazdın diye. ve okumak yetmiyor, ezberlemek yetmiyor; şiirde bahsi geçen her eylemin, her durumun kendisi olup çıkmak istiyor insan. yerinde duramayıp ayağa kalkmak, kalkıp bir kalkışma başlatmak... alıp yüreğime bir karanfil sokmak istiyorum mesela delicesine. partizanca darbelerin dünyaya ilen şavkı olmak, kocaman taşları parçalamak, gökleri göğsümden aşırtmak aşırtmak aşırtmak... çığrımdan çıkıyorum bunları düşündükçe, delirecek gibi oluyorum. hurdahaş bir sancı olmaktan başka her şey anlamsızlaşıyor gözümde nihayetinde.