packt like sardines in a crushd tin box

• ilk 36 saniyesi bütün radiohead külliyatı içinde "radiohead tınısı"nın en rahat duyulabileceği sekanstır. radiohead zekasına şahit olmak için muazzam bir fırsat. 34. saniyeye kadar ritim doğru salınımı obsesif bir organizma gibi arar ve bulur; parçanın geri kalanı "neden elektronik taban?" sorusunun en güzel yanıtıdır. hak ettiği değeri görememiş bir radiohead parçası demeye gönlüm el vermiyor, anlaşılamamış bir radiohead eseri demek daha doğru olur. bin kere de dinlense bir kere bile yekpare olarak algılanamayacak kadar dolu ve şaşırtıcı.