invisible string

• taylor swift'in sekizinci albümü folklore'un şarkılarından biri.
  
  albüm yayınlandığında exile, cardigan, august, the last great american dynasty gibi şarkıların gölgesinde kaldığı için çok fazla ön plana çıkamamasına rağmen albümün en iyi şarkılarından biridir. folklore'da sonu mutlu biten ve pozitif bir hava taşıyan tek şarkı olması bir yana, swift'in bu kadar hikayelerle dolu albümde doğrudan kendi ilişkisini konu aldığı ilk şarkı aynı zamanda. diğerleri için (bkz: peace) (bkz: hoax) (bkz: the lakes)
  
  buna karşılık şarkının konusu gerçekten albümü tamamlıyor. folklore'un yaşanmışlıklarını ya da kitapları hikayeleştirdiği gerçeğini göz önüne alırsak "kader bizi bir araya getirdi" temalı bu şarkı albümün temasını kolaylıkla yakalar.
  
  şarkının hikayesi hayatını farklı yerlerde sürdüren iki kişinin adım adım birbirlerine yaklaşmasını ve sonunda birleşmesini konu alıyor. birbirlerine çekiliyorlar ama farkında değiller. birbirlerinin favori mekanlarında bulunuyorlar, aynı noktalardan geçiyorlar. sanki görünmez bir ip onları birbirine bağlıyor. kız bir parkta oturmuş hayatının aşkıyla orada tanışacağını düşünürken o kişi dünyanın başka bir yerinde bir dükkanda çalışıyor. sonrasında o kişi kızın yaşadığı bölgeye geldiğinde farkında olmadan onun şarkısını dinleyip onun sevdiği mekanlarda takılıyor. bir noktada hayatları kesişiyor ve kızın hayatı değişiyor. kız ruh eşini bulduktan sonra geçmişiyle barışıyor ve daha mutlu bir hayata adım atıyor. şarkı, kızın bir gün hayatının aşkıyla tanışacağını düşündüğü parka o kişiyi kendisinin götürmesiyle bitiyor. başladığı noktada bitiriyor şarkıyı. size tanıdık geldi değil mi bu tema? willow'un klibi özü itibariyle invisible string'i anlatıyor.
  
  aynı şekilde şarkının sound'u da bu temaya göre şekillenmiş. sarmal şekilde ilerleyen notalar birbirine dolanan ipler havasını veriyor. şarkının tam ortasında bir parazitlenme oluyor ki işte o kısım kızla oğlanın birbirlerini nihayet bulup hayatlarını birleştirdikleri nokta. birbirlerinden farklı hareket eden iki çizginin bir noktada birleşip sonrasında birlikte devam ettiği hissini vermek istemişler, oldukça da iyi yapmışlar.
  
  her şeyi bırakın, şarkı insana hafif esintili bir yaz akşamı hissi veriyor. pozitif ama sakin havasıyla huzur ve dinginlik veren bir yanı var. inişleri/çıkışları olmadığı için pek ön plana çıkmasa bile asla arka planda kalacak bir şarkı değil.
  
  dinlemek için