kan yüzüğü

• saian tarafından yorumlanmasıyla birlikte beynimde hırçın rüzgarlar estiren aziz nesin öyküsü. bu nasıl bir öyküdür bu nasıl bir yorumlamadır, öldürdünüz beni. sözleri de şöyledir efendim;
  
  yaşlı bir adam yaşardı hayata ürkek birde genç kadın vardı sevdi adama hayran bir şekilde başlamışdı aşkları sende yanlış bende doğru orası başka tartışılmaz.yaşlı adamın mesleğide simyacıydı genç kadında yeni yetme bir yazardı gözlerinde herzaman bi heycan hislerinde bir tuhaflık çok uzak 2 kent 2 masal senede çokda nadir olsa birleşirdi elleri ayrı oldukları zaman genç kadında bir çelişki başka bir kadındı sanki başka bir zaman başka aşkı vardı sanki başka başka kıvrılan neyse arada yollar olsa dahi hep yazardı genç kadın ve ihtiyar adam devamlı
  herzaman bi mektup içine tıkalı kaldı tellerinde dolmayan gözü yaşlı aşkları
  
  uzun yıllar böyle sürdü gitti hiç bişey deişmemişdi kadının azalan mektubundan başka yaşlı adama malum oldu sanki karşılıksız aşka kurban olmak belki bir tabut dan farksız son bi çare belki farklı bir düşünce belki son bir armağan belki son bi gayret verdi kararı ihtiyar bir çıkar düşündü sonra aktı ilk damla kan sonra göz yaşı .
  aldığı karara göre önce kendi grubundaki demiri bir şekilde ayrıştırıb onu bir yüzük yapacaktı yapabilrdi çünkü simyacıydı isminide koydu kan yüzüğü!.
  kanda damla damla biriken nacizane bir demirdi hasret içine aktı simsiyah bir zehirdi yıllar oldu kurudu bitkin düşdü caymadı gözlerinde söndü hiç parıltı kalmadı her geçen bi yıl ondan aldı götürdü onca yıl sonunda yüzük bitti birde kendisi kanındandı canındandı ibret olası sonra kente gitti kadını bulmak için
  
  sonra nemi oldu yaşlı adam kadını buldu yüzüğü uzattı kadın şöyle bi baktı küçümserce aniden elinin tersiyle reddetti yüzük yere düşdü adam perişan bitkin olan sanki bedeni deilde yüreğiydi bu öyküde böyle bitti mekanın cennet olsun aziz nesin.