righteous kill

• tamamen hayal kırıklığı.
  
  al pacino'nun, tamam, kaşlarını kaldıra kaldıra komik bi bakışı vardır, ellerini komik bi yana açışı, saçma bi boş bakışı vardır. ama bunu severim ben arkadaşım, o bambaşka bi adamdır gözümde. al pacino'yu görmem çünkü ona bakarken, carlito brigante'yi görürüm ben. neblim, tony montana'dır o adam, corleone'dir, şeytan'ın ta kendisidir, büyük adamdır. bu filmde bi halt değildi afedersin. öyle kaşlarını kaldırıp boş bol bakan bi adamdan başka hiçbi şey değildi.
  
  robert de niro zaten tamamen yağdan göbekten müteşekkil biri olarak varoldu filmde.
  
  ilk yarım saatine filan dayanabildim, o nası çakma bi senaryo, nası bi "bu iki adamı bir araya getirip koysak başka şeye gerek kalmaz" mantığı, nedir yani? necefli maşrapa muamelesi yapmışlar adamlara. ekrana koy ikisini, başka bişeye gerek yok. yek yeeaaa!