jean-pierre ve luc dardenne

• her yeni filmini merakla beklediğim yönetmenlerden (diğerleri: andrey zvyagintsev ve cristian mungiu). modern avrupa sinemasının özünü temsil etmeleri bir yana bütün filmleri bir ansiklopedinin parçaları gibi dünyada olup biten her şeyi muhafaza etme, yansıtma kapasitesine sahiptir. bresson minimalizmi, dogma stilini hatırlatan doğal ışıklandırma ve yarı yarıya doğaçlama oyunculuklar müthiş bir hümanizm duygusuyla işe koşulur.
  
  filmlerindeki zaman zaman bir belgeseli andıran aşırı gerçekçi hava bile rahatsız etmiyor beni. ki normalde hayatın akışının sinemada birebir yansıtılmasına karşı biriyim. buna rağmen dardenne kardeşlerin yarattıkları mutlak gerçekçilik takdire şayandır. çetrefilli meseleleri inanılmaz bir sadelikle, doğallıkla ele alışları kusursuzdur. bütün insani değerlerin dezenformasyondan geçirildiği kıta avrupa'sında bireye tuttukları vizör, foucaultcu 'disiplin toplumları' kuramı ışığı altında alımlansa yeridir hani. aldıkları bütün uluslararası ödülleri sonuna kadar hak ediyorlar.