3 entry daha
  • milos forman'ın erken dönemindeki en parlak iki filminden biri. diğeri için (bkz: hori, ma panenko)

    yine belirli bir olay örgüsü, derinlemesine anlatılan karakterler yok. film bahsettiğim diğer forman filmi gibi absürd mizah ve dram arasında çok iyi gidip geliyor. çok rasyonel bir kurgusu da olmadığından film olay akışından ziyade durumlar, lahzalar üzerinden gidiyor. sonunda ebeveyn hususunda yakaladığı gerçekçilik de filmin en güzel tarafıydı benim için. aslında dönemin şartları gereği de anlatım zaman zaman alegoriye kayıyor, ancak çeklerin komünist rejimle ilişkisini ve dönemi çok iyi bilmediğimizden bunları anlamlandırmak zorlaşıyor. gerçi hori, ma panenko gibi mizahi ve eleştirel tarafı çok ön planda değil, o yüzden de yine keyifle izleniyor. velhasılı, en özgününden keşfedilmesi elzem bir forman filmi.
4 entry daha
hesabın var mı? giriş yap